ਸ਼ੁਨਵਾ
shunavaa/shunavā

ਪਰਿਭਾਸ਼ਾ

ਫ਼ਾ. [شُنوا] ਸੁਣਨ ਵਾਲਾ. ਸ਼੍ਰੋਤਾ. ਇਸ ਦਾ ਮੂਲ ਸ਼ੁਨੀਦਨ ਹੈ.
ਸਰੋਤ: ਮਹਾਨਕੋਸ਼