ਮੇਰੀ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਮੇਰੀ ਸਹੇਲੀ ਅਤੇ ਮੇਰਾ ਸਾਥੀ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਗੁਰਪ੍ਰੀਤ ਹੈ। ਉਹ ਬਹੁਤ ਬੁਲੰਦ ਅਤੇ ਸ਼ਰਾਰਤੀ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤ ਕਹਿੰਦੇ ਹਾਂ।
ਪ੍ਰੀਤ ਤਿੰਨ ਸਾਲ ਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅਸੀਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਸਾਰੇ ਅਧਿਆਪਕ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਸ ਨੇ ਕਈ ਦੋਸਤ ਵੀ ਬਣਾ ਲਏ ਹਨ। ਪ੍ਰੀਤ ਆਪਣੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੀ, ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਉਸਦਾ ਬਸਤਾ ਤਿਆਰ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ। ਰਾਤ ਨੂੰ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਕਿਤਾਬ ਤੋਂ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਕਹਾਣੀਆਂ ਵੀ ਪੜ੍ਹਦਾ ਹਾਂ।
ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਖੇਡਣ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਝੂਲੇ ‘ਤੇ ਝੁਲਾਂਦਾ ਹਾਂ। ਮੇਰੇ ਦੋਸਤ ਵੀ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਕ ਵਾਰ ਪ੍ਰੀਤ ਬਹੁਤ ਬੀਮਾਰ ਹੋ ਗਈ। ਉਸ ਨੂੰ ਹਸਪਤਾਲ ਦਾਖਲ ਕਰਵਾਉਣਾ ਪਿਆ। ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਸਿਹਤ ਲਈ ਬਹੁਤ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਘਰ ਵਾਪਸ ਆਈ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਰਾਹਤ ਮਿਲੀ।
ਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਜਨਮਦਿਨ ਆ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਹੁਣ ਮੈਂ ਇਸ ਦੀਆਂ ਤਿਆਰੀਆਂ ‘ਚ ਰੁੱਝਿਆ ਹੋਇਆ ਹਾਂ। ਪ੍ਰੀਤ ਵੀ ਮੇਰੀ ਮੁਹੱਬਤ ਨੂੰ ਇੱਜ਼ਤ ਨਾਲ ਮੋੜ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਅਜਿਹੀ ਪਿਆਰੀ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਲਈ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।