ਸੜ ਰਿਹਾ ਅਨਾਜ ਅਤੇ ਭੁੱਖਮਰੀ

ਇਹ ਦੇਸ਼ ਦੀ ਬਦਕਿਸਮਤੀ ਹੀ ਕਹੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿ ਦੇਸ਼ ‘ਚ ਇਕ ਪਾਸੇ ਸੋਕੇ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਹੈ, ਲੋਕ ਭੁੱਖਮਰੀ ਨਾਲ ਤੜਫ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਅਖਬਾਰਾਂ ਅਤੇ ਟੀ.ਵੀ. ਚੈਨਲਾਂ ‘ਤੇ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਖ਼ਬਰਾਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਕਈ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵਿਚ ਅਨਾਜ ਗੁਦਾਮਾਂ ਵਿਚ ਸੜ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਸ ਦਾਣੇ ਦੀ ਸੰਭਾਲ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਇਹ ਗੁਦਾਮ ਸਰਕਾਰੀ ਅਤੇ ਗੈਰ-ਸਰਕਾਰੀ ਦੋਵੇਂ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹਨ। ਗੈਰ-ਸਰਕਾਰੀ ਗੁਦਾਮ ਵਪਾਰੀਆਂ ਦੇ ਨਿੱਜੀ ਗੋਦਾਮ ਹਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਮਾਲ ਸਟੋਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਨੂੰ ਸੜਨ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਦੇਸ਼ ਵਿਚ ਅਨਾਜ ਦੀ ਕਮੀ ਹੋਣ ‘ਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਵੇਚਿਆ ਜਾਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। 

ਇਹ ਅਨਾਜ ਮਹਿੰਗੇ ਭਾਅ ਵੇਚਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਗੁਦਾਮਾਂ ਦੇ ਮਾਲਕਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਨਾਲ ਕੋਈ ਲੈਣਾ-ਦੇਣਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕ ਭੁੱਖ ਨਾਲ ਮਰ ਰਹੇ ਹਨ, ਇਸ ਸਮੇਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗੁਦਾਮਾਂ ‘ਚੋਂ ਅਨਾਜ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਕੇ ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਦਿਖਾਉਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਸਰਕਾਰੀ ਗੋਦਾਮ ਅਨਾਜ ਨਾਲ ਭਰੇ ਪਏ ਹਨ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਦੇਖਭਾਲ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਉੜੀਸਾ, ਝਾਰਖੰਡ ਅਤੇ ਛੱਤੀਸਗੜ੍ਹ ਤੋਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਖ਼ਬਰਾਂ ਹਨ ਕਿ ਕਈ ਹਜ਼ਾਰ ਟਨ ਕਣਕ ਕਾਲੀ ਹੋ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਹੁਣ ਖਪਤ ਦੇ ਲਾਇਕ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਕੀ ਇਹ ਅਨਾਜ ਉਨ੍ਹਾਂ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮੁਫਤ ਨਹੀਂ ਵੰਡਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਜਿੱਥੇ ਕਿਸਾਨ ਭੁੱਖ ਕਾਰਨ ਖੁਦਕੁਸ਼ੀਆਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਜਾਂ ਜਿੱਥੇ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਪੇਟ ਭਰਨ ਲਈ ਵਿਭਚਾਰ ਦਾ ਸਹਾਰਾ ਲੈਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ? 

ਸਰਕਾਰਾਂ ਭ੍ਰਿਸ਼ਟ ਹੋ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਸਿਰਫ ਆਪਣੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਚਮਕਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰਾਜ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇਖਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਇੱਥੇ ਸਭ ਕੁਝ ਠੀਕ ਹੈ, ਅਸੀਂ ਦੂਜੇ ਰਾਜਾਂ ਦੇ ਭੁੱਖੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਕਿਉਂ ਕਰੀਏ? ਅਜਿਹੀ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਅਸੰਵੇਦਨਸ਼ੀਲ ਕਿਹਾ ਜਾਵੇਗਾ। ਜਿੱਥੇ ਕਿਤੇ ਵੀ ਗੁਦਾਮਾਂ ਵਿੱਚ ਅਨਾਜ ਸੜ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਸਬੰਧਤ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਤੁਰੰਤ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਕਿੰਨੀ ਦੁਖਦਾਈ ਸਥਿਤੀ ਹੈ ਕਿ ਸੋਨੇ ਦੇ ਪੰਛੀ ਵਜੋਂ ਜਾਣੇ ਜਾਂਦੇ ਭਾਰਤ ਦੇ ਲੋਕ ਭੁੱਖੇ ਮਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਅਨਾਜ ਗੋਦਾਮਾਂ ਵਿੱਚ ਸੜਨ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਸਾਡੇ ਵਿਚਾਰ ਅਨੁਸਾਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਗੁਦਾਮਾਂ ਵਿੱਚ ਅਨਾਜ ਸੜਦਾ ਪਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਉਨ੍ਹਾਂ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਗੈਰ-ਜ਼ਮਾਨਤੀ ਵਾਰੰਟ ਜਾਰੀ ਕੀਤੇ ਜਾਣ, ਤਾਂ ਜੋ ਕੋਈ ਅਜਿਹਾ ਕੰਮ ਨਾ ਕਰ ਸਕੇ ਅਤੇ ਭੁੱਖੇ ਨੂੰ ਅਨਾਜ ਮਿਲ ਸਕੇ।