ਉਸ ਪਾਸ ਕੱਖ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੁੰਦਾ, ਪਰ ਦੋ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਹੀ ਉਸ ਨੇ ਘਰ ਬਣਾ ਲਿਆ ਹੈ। ਚੰਗੇ ਰੁਜ਼ਗਾਰ ਤੇ ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ ਹੈ।
ਘਰ ਫਿਟਿਆ ਤੇ ਦਹਿਸਿਰ ਮਾਰਿਆ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਵਿਚ ਅਜੋੜਤਾ ਹੋਈ ਹੈ, ਤਦ ਹੀ ਬਾਹਰ ਦਿਆਂ ਨੂੰ ਉਂਗਲ ਕਰਨ ਦਾ ਹੀਆ ਹੋਇਆ ਹੈ । ਨਹੀਂ ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ।
ਤੂੰ ਦਿਲ ਲਾ ਕੇ ਕੰਮ ਕਰ। ਅੱਜ ਜੇ ਤੂੰ ਸਾਰੀ ਜ਼ਮੀਨ ਵਾਹ ਦਿੱਤੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਵੀ ਤੇਰਾ ਘਰ ਪੂਰਾ ਕਰ ਦਿਆਂਗੀ, ਤੇਰੀ ਜਾਨ ਮਾਰੀ ਦਾ ਪੂਰਾ ਹੱਕ ਚੁਕਾਵਾਂਗੀ।
ਇਹ ਜਨਾਨੀ ਉਸ ਦੀ ਵਿਆਂਹਦੜ ਨਹੀਂ, ਐਵੇਂ ਘਰ ਪਾਈ ਹੋਈ ਹੈ।
ਸੱਸ ਨੇ ਸੁਭਦਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ—ਨੀ ਤੂੰ ਮੇਰਾ ਕੱਲਾ ਪੁਤ੍ਰ ਖਾ ਲਿਆ, ਨੀ ਆਈਓਂ ਤੇ ਸਾਡੇ ਘਰ ਵਰਾਲ ਪਿਆ । ਉਜਾੜ ਘੱਤਿਓ ਈ ਸਾਨੂੰ ।
ਹਰ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਘਰ ਨੂੰ ਸਿਆਣਾ ਹੈ, ਆਪਣਾ ਨੁਕਸਾਨ ਕੋਈ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ। ਉਹ ਲੋਕ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਹਨ ਜਿਹੜੇ ਆਪਣਾ ਵਿਗਾੜ ਕੇ ਬਿਗਾਨਾ ਸੰਵਾਰਦੇ ਹਨ।
ਵੇਖੋ ! ਜੱਟ ਜਾਤ ਵੀ ਕੇਡੀ ਖਚਰੀ ਹੋ ਗਈ ਏ, ਸੌਖੇ ਨਹੀਂ ਜੇ ਮਰਦੇ । ਇਕ ਪੈਸੇ ਹੱਥੋਂ ਦਿਉ, ਪਿੱਛੋਂ ਮਗਰ ਮਗਰ ਖਰਾਬ ਹੁੰਦੇ ਫਿਰੋ। ਫੇਰ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਵਿਆਜ ਵੀ ਨਾ ਲਿਖੋ, ਕਿੱਡੇ ਅੰਞਾਣੇ ਬਣਦੇ ਨੇ ਘਰ ਨੂੰ।
ਹੁਣ ਨੌਕਰੀ ਤੇ ਤੇਰੀ ਲੱਗ ਗਈ ਹੈ ; ਕੁਝ ਘਰ ਦਾ ਬਾਨ੍ਹਣੂੰ ਵੀ ਬੰਨ੍ਹ।
ਇਹ ਭੀ ਇੱਕ ਮੁਕਾਲਾ ਮਲਿਆ ਈ, ਤੂੰ ਤੇ ਸਾਡੇ ਘਰ ਬੜਾ ਕਪੁੱਤਰ ਜੰਮਿਆ ਹੈਂ । ਘਰ ਦਾ ਨਾਂ ਹੀ ਡੋਬ ਦਿੱਤਾ ਈ।
ਇਸ ਪਿੱਛੇ ਲੱਗ ਕੇ ਕਿਉਂ ਘਰ ਗਾਲਣ ਲੱਗਾ ਹੈਂ, ਇਹ ਮੁਕੱਦਮਾ ਨਾ ਕਰ।
ਵੱਡੀ ਦੇ ਸਿਰ ਨਾਲ ਹੀ ਘਰ ਪਿਆ ਵਸਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਅੱਖਾਂ ਮੀਟਣ ਮਗਰੋਂ ਤੇ ਇਸ ਦੇ ਉੱਜੜਦਿਆਂ ਦੇਰ ਨਹੀਂ ਲੱਗਣੀ।
ਕਦੇ ਉਹ ਕੁਝ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਕਦੇ ਕੁਝ। ਗੱਲ ਦਾ ਸਿਰ ਪੈਰ ਪਤਾ ਲੱਗਣ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ, ਘੱਟੇ ਕੌਡੀਆਂ ਰੁਲਾਈ ਜਾਂਦਾ ਏ।