ਨਿੱਕੇ-ਨਿੱਕੇ ਤਾਰੇ ਟਿਮਟਿਮਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਆਸਮਾਨ ਦੇ ਉੱਤੇ ਰੰਗ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਬੱਦਲਾਂ ਓਹਲੇ ਹੱਸਦੇ-ਹੱਸਦੇ ਲੁਕ ਜਾਂਦੇ,
ਬੱਦਲ ਹੁੰਦੇ ਪਾਸੇ ਜਗਮਗਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਚੰਨ ਦੁਆਲੇ ਘੇਰੀ ਜਿਹੀ ਬਣਾ ਬਹਿੰਦੇ,
ਚੰਨ ਮਾਮੇ ਦਾ ਡਾਢਾ ਪਿਆਰ ਹੰਢਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਚੰਨ-ਤਾਰੇ ਤੇ ਬੱਦਲ ਅੰਬਰ ਦੇ ਉੱਤੇ,
ਵਾਹਵਾ ਮਸਤੀ ਵਾਲਾ ਰੰਗ ਜਮਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਤੋੜੀ ਜਾਦੇ ਊਚ-ਨੀਚ ਦੇ ਭੇਦਾਂ ਨੂੰ,
ਮਾਨਵਤਾ ਨੂੰ ਰਸਤਾ ਨੇਕ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਕਾਲ-ਕਲੂਟੀ ਜਦ ਵੀ ਭੈੜੀ ਰਾਤ ਚੜ੍ਹੇ,
ਰਲਕੇ ਏਕੇ ਵਾਲਾ ਦੀਪ ਜਗਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਹਰ ਮੱਸਿਆ ਨੂੰ ਚੰਨ ਉਡਾਰੀ ਲਾ ਜਾਂਦਾ,
ਲਭਦੇ-ਲਭਦੇ ਤਾਰੇ ਦੁੱਖ ਮਨਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਪੂਰਨਮਾਸੀ ਆਉਂਦੀ ਚੜ੍ਹਦਾ ਚਾਅ ਸਭ ਨੂੰ,
ਚੰਨ ਦੁਆਲੇ ਤਾਰੇ ਭੰਗੜਾ ਪਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਚੰਨ-ਸਿਤਾਰੇ-ਬੱਦਲ ਰੱਬ ਦੇ ਬਰਦੇ ਹਨ,
ਰੱਬ ਦਾ ਸੱਚਾ-ਸੁੱਚਾ ਹੁਕਮ ਵਜਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਚੰਨ-ਸਿਤਾਰੇ ਸਭ ਨੂੰ ਦਿੰਦੇ ਰੌਸ਼ਨੀਆਂ,
ਬੱਦਲ ਪਾਣੀ ਦੇ ਕੇ ਪੁੰਨ ਕਮਾਉਂਦੇ ਨੇ।
ਕੁਦਰਤ ਨੇ ਇਹ ਮਾਨਵਤਾ ਲਈ ਸਾਜੇ ਹਨ,
ਮਾਨਵਤਾ ਦਾ ਬੇੜਾ ਪਾਰ ਲਗਾਉਂਦੇ ਨੇ।
