ਉੱਡੀ-ਉੱਡੀ ਆ ਨੀ ਚਿੜੀਏ।
ਸਾਡੇ ਫੇਰਾ ਪਾ ਨੀ ਚਿੜੀਏ।
ਕਿੱਧਰ ਨੂੰ ਤੂੰ ਗਈ ਰਕਾਨੇ,
ਆ ਕੇ ਦਾਣੇ ਖਾ ਨੀ ਚਿੜੀਏ।
ਸਾਡੇ ਬਚਪਨ ਦੀ ਤੂੰ ਸਾਥਣ
ਆ ਹੁਣ ਮਿਲ ਕੇ ਜਾ ਨੀ ਚਿੜੀਏ।
ਤੂੰ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਚੰਗੀ ਲੱਗੇਂ,
ਆ ਜਾ ਨਾ ਤੜਫਾ ਨੀ ਚਿੜੀਏ।
ਲਾ ਟੋਕਰੀ ਤੈਨੂੰ ਫੜਦੇ,
ਬਚਪਨ ਯਾਦ ਕਰਾ ਨੀ ਚਿੜੀਏ।
ਅੱਖਾਂ ਤੋਂ ਤੂੰ ਓਝਲ ਹੋ ਗਈ,
ਕਿੱਥੇ ਰਹੀ ਸੁਸਤਾ ਨੀ ਚਿੜੀਏ।
ਲੋਕਾਂ ਤੇਰੇ ਰੈਣ-ਬਸੇਰੇ,
ਸੱਚੀਂ ਦਿੱਤੇ ਢਾਹ ਨੀ ਚਿੜੀਏ।
ਆ ਜਾ ਨੀ ਤੂੰ ਰੂਪ ਸੁਹਾਣਾ,
ਅਪਣਾ ਜ਼ਰਾ ਵਿਖਾ ਨੀ ਚਿੜੀਏ।
ਪਾਵਾਂ ਤੈਨੂੰ ਦਾਣੇ-ਰੋਟੀ,
ਜਲਦੀ ਆ ਕੇ ਖਾ ਨੀ ਚਿੜੀਏ।
ਹੁਣ ਨਾ ਤੇਰੇ ਪੂੰਝੇ ਪੱਟੂੰ,
ਭੁੱਲਾਂ ਨੂੰ ਬਖਸ਼ਾ ਨੀ ਚਿੜੀਏ।
ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਤੂੰ ਬੇਮੁਖ ਹੋ ਕੇ,
ਨਾ ਹੁਣ ਅੜੀਏ ਜਾ ਨੀ ਚਿੜੀਏ।
ਤਰਸ ਗਏ ਤੇਰੀ ਚੀਂ-ਚੀਂ ਸੁਣਨੋਂ,
ਆ ਕੇ ਸ਼ੋਰ ਮਚਾ ਨੀ ਚਿੜੀਏ।
ਬੀਬੀ ਰਾਣੀ ਬੜੀ ਸਿਆਣੀ,
ਮੁੜ ਆ, ਮੁੜ ਕੇ ਆ ਨੀ ਚਿੜੀਏ।
ਵੇਖ ਲਵਾਂ ਤੈਨੂੰ ਜੀ ਭਰਕੇ,
ਦੀਦੇ ਦਰਸ ਕਰਾ ਨੀ ਚਿੜੀਏ।
ਪੱਠਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੱਭ ਕੇ ਸੁੰਡੀ,
ਲੈਂਦੀ ਸੀ ਤੂੰ ਖਾ ਨੀ ਚਿੜੀਏ।
ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਲਈ ਉਹੀਉ ਚੋਗਾ,
ਫਿਰ ਤੂੰ ਲੈ ਕੇ ਜਾ ਨੀ ਚਿੜੀਏ।
