ਮਹਿਰਮ ਜਦ ਆਪ ਚਲਾਵਣ ਵਾਰਾਂ ਤੋਂ ਬਚਣਾ ਕੀ,
ਨੱਚੀ ਨਾ ਰੂਹ ਜੇ ਮਿੱਤਰਾ ਦੇਹਾਂ ਦਾ ਨੱਚਣਾ ਕੀ,
ਲੀਕਾਂ ਜੇ ਮੇਟ ਸਕੇ ਨਾ ਦਿਲ ਦੇ ਵਣਜਾਰੇ ਵੇ,
ਲੇਖਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿੰਝ ਚਮਕਣਗੇ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਤਾਰੇ ਵੇ।
ਰੀਝਾਂ ਨੇ ਪਾਈ ਕਿੱਕਲੀ ਰੁੱਤਾਂ ਨੂੰ ਭਾਈ ਨਾ ਜੇ,
ਜਿਹੜੀ ਗੱਲ ਮੇਚ ਅਸਾਡੇ ਰੀਤਾਂ ਦੇ ਆਈ ਨਾ ਜੇ,
ਕਿੱਧਰੇ ਜੇ ਪੈ ਗਏ ਪੱਲੜੇ ਸੋਚਾਂ ਦੇ ਭਾਰੇ ਵੇ,
ਲੇਖਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿੰਝ ਚਮਕਣਗੇ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਤਾਰੇ ਵੇ।
ਹਾਲੇ ਤਾਂ ਪੌਣਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਮਹਿਕਾਂ ਦਾ ਚਾਅ ਚੜ੍ਹਿਆ ਏ,
ਹਾਲੇ ਤਾਂ ਇਸ਼ਕ ਰੰਝੇਟਾ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਆ ਖੜ੍ਹਿਆ ਏ,
ਵਕਤਾਂ ਦੇ ਕੈਦੋਂ ਡਾਢੇ ਕਰਗੇ ਜੇ ਕਾਰੇ ਵੇ,
ਲੇਖਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿੰਝ ਚਮਕਣਗੇ ਕਿਸਮਤ ਦੇ ਤਾਰੇ ਵੇ।
