ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਹਜ਼ੂਰ-ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਜੀ ਕਰਦੈ।
ਕਵਿਤਾ ਕੋਈ ਜ਼ਰੂਰ-ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਜੀ ਕਰਦੈ।
ਪਾਣੀ-ਫੁੱਲ-ਫਲ-ਭੌਰੇ-ਰੁੱਖ ਤੇ ਤਿੱਤਲੀਆਂ,
ਅੰਬੀਆਂ ਨੂੰ ਪਿਆ ਬੂਰ-ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਜੀ ਕਰਦੈ।
ਤਰ੍ਹਾਂ-ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਰੁੱਖ, ਖੇਤ ਤੇ ਪੰਛੀ ਵੀ,
ਸੰਘਣਾ ਜੰਗਲ ਦੂਰ-ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਜੀ ਕਰਦੈ।
ਪਾਸ ਹੋਣ ਲਈ ਮੜ੍ਹੀ-ਮਸਾਣੀ ਪੂਜਣ ਦਾ,
ਆਉਂਦਾ ਸੀ ਜੋ ਸਰੂਰ-ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਜੀ ਕਰਦੈ।
ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਮਿੱਤਰਾਂ ਦੀ ਲੱਗਦੀ ਮਹਿਫਲ ਦਾ,
ਭਰਿਆ ਪੂਰਾ ਪੂਰ-ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਜੀ ਕਰਦੈ।
ਖਿੱਦੋ ਖੂੰਡੀ, ਗੁੱਲੀ ਡੰਡਾ ਰਲ ਮਿਲ ਖੇਡਣ ਦਾ,
ਯਾਰਾਂ ਸੰਗ ਸਰੂਰ-ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਜੀ ਕਰਦੈ।
ਛੱਪੜੀਂ ਸੂਏ ਨਹਾਉਂਦੇ ਲੜਦੇ-ਭਿੜਦਿਆਂ ਦਾ,
ਬਚਪਨ ਰਹਿ ਗਿਆ ਦੂਰ-ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਜੀ ਕਰਦੈ।
ਮਾਂ-ਬਾਪੂ-ਦਾਦੀ ਦੀਆਂ ਗਾਹਲਾਂ ਘਿਓ ਜਿਹੀਆਂ,
ਤੇ ਦਾਦਾ ਜੀ ਦਾ ਨੂਰ-ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਜੀ ਕਰਦੈ।
ਸਾਈਕਲ ਉੱਤੇ ਚੜ੍ਹਦੇ, ਡਿੱਗਦੇ ਸੱਟ ਖਾਂਦੇ,
ਫਿਰ ਘਰ ਤੋਂ ਪੈਂਦੀ ਘੂਰ-ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਜੀ ਕਰਦੈ।
ਖਰਬੂਜੇ, ਹਦਵਾਣੇ, ਗੰਨੇ, ਖੇਤੋਂ ਚੋਰੀ ਕਰ,
ਖਾਧੇ ਅੰਬ, ਅੰਗੂਰ-ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਜੀ ਕਰਦੈ।
ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਗਲੀਆਂ ਗਾਹੁੰਦੇ ਲੁਕ-ਛਿਪੀ ਖੇਡਣ ਲਈ,
ਥੱਕ ਕੇ ਹੁੰਦੇ ਚੂਰ-ਲਿਖਣ ਨੂੰ ਜੀ ਕਰਦੈ।
