ਨਿੱਕੀ ਜਿਹੀ ਮਧੂ-ਮੱਖੀ,
ਆਉਂਦੀ ਜਦੋਂ ਚੱਲ ਕੇ।
ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਬੱਚੇ ਜਾਂਦੇ,
ਕੋਲ ਉਹਦੇ ਰਲ ਕੇ।
"ਮਧੂ-ਮੱਖੀ,
ਮਧੂ-ਮੱਖੀ,
ਤੂੰ ਕਿੱਥੇ ਵੱਸਦੀ ?"
ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਪੁੱਛਦੇ,
ਤਾਂ ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਦੀ।
"ਨਿੰਮੜੀ ਦੇ ਰੁੱਖ ਉੱਤੇ-
ਘਰ ਮੇਰਾ ਛੱਤੜਾ!
ਛੱਤੜਾ ਹੀ ਅਸਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ,
ਬਹੁਤ-ਬਹੁਤ ਅੱਛੜਾ!"
"ਹੁਣੇ ਹੀ ਮੈਂ ਬਾਗਾਂ ਵਿੱਚੋਂ-
ਰਸ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਸਾਂ।
ਹੁਣ ਥੋਡੇ ਨਲਕੇ ਤੋਂ-
ਪਾਣੀ ਲੈਣ ਆਈ ਹਾਂ!"
"ਬਾਗੀਂ ਫਿਰ ਫੁੱਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ,
ਰਸ ਲੈਣ ਜਾਊਂਗੀ।
ਉਹੋ ਰਸ ਆਣ ਕੇ ਮੈਂ
ਸ਼ਹਿਦ 'ਚ ਮਿਲਾਊਂਗੀ!"
ਅਸੀਂ ਕਿਹਾ-"ਬੈਠ,
ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਹੋਰ ਕਰ!
ਚਲੀ ਜਾਵੀਂ ਠਹਿਰ ਕੇ ਤੂੰ,
ਜਾਣ ਦਾ ਨਾ ਜੋਰ ਕਰ!"
ਬੋਲੀ ਮਧੂ ਮੱਖੀ-"ਨਹੀਂ ਵਿਹਲ,
ਵਿਹਲੀ ਬਹਿਣ ਦੀ।
ਬੜੀ ਡਾਢੀ ਮੌਜ਼-
ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦੀ!"
