ਮੈਨੂੰ ਕਿੰਜ ਤ੍ਰੇਲੀ ਆਵੇ ਦੁੱਖ ਦੇ ਵਿੱਚ,
ਇਹਦੇ ਧੱਫੇ ਜਰਦਾ ਰਿਹਾਂ ਵਾਂ ਕੁੱਖ ਦੇ ਵਿੱਚ ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਾਗੇ ਉੱਚਾ ਸਾਹ ਵੀ ਪਾਪ ਜਿਹਾ,
ਜਿਹੜੇ ਲੋਕੀ ਸੁੱਤੇ ਪਏ ਨੇ ਸੁੱਖ ਦੇ ਵਿੱਚ ।
ਇਹ ਵੀ ਮੁਨਕਰ ਹੋ ਨਾ ਜਾਵੇ ਮੇਰੇ ਵਾਂਗ,
ਇਹਦੀ ਭੁੱਖ ਵੀ ਰੱਖ ਦੇ ਮੇਰੀ ਭੁੱਖ ਦੇ ਵਿੱਚ ।
ਮੌਤ ਕਿਤੇ ਵੀ ਆਵੇ ਮੇਰੀ ਸੱਧਰ ਸੁਣ,
ਦੱਬਿਆ ਜਾਵਾਂ ਪਾਕਪਤਣ ਦੀ ਕੁੱਖ ਦੇ ਵਿੱਚ ।
