ਸਾਨੂੰ ਛੱਡ ਤੂੰ ਗ਼ੈਰਾਂ ਦੀ ਹੋਈ, ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਲੁੱਕ-ਲੁੱਕ ਰੂਹ ਵੀ ਰੋਈ।
ਤੈਨੂੰ ਸੀ ਮੈਂ ਦੁਨੀਆਂ ਸਮਝਿਆ, ਛੱਡਤੀਆਂ ਮੈਂ ਦੁਨੀਆਦਾਰੀਆਂ।
* ਚੰਦ ਚਾਂਦਨੀ ਰਾਤਾਂ ਕਾਲੀਆਂ, ਕੱਢੀਆਂ ਸੱਜਣਾ ਰੋ ਕੇ ਸਾਰੀਆਂ।
ਮੇਰੀ ਕਲਮ ਵੀ ਰੋਈ ਸ਼ੈਰੀ ਵੀ ਰੋਇਆ, ਸਾਰੀ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਵੇ।
ਰੱਬਾ ਹੋਰ ਨਾ ਮੰਗਾਂ ਕੁਝ ਤੇਰੇ ਤੋਂ, ਬੱਸ ਉਹਦੀ ਇੱਕ ਘਾਟ ਏ।
ਗ਼ੈਰਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਤੂੰ ਲਾ ਲਈਆਂ, ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਤੋੜ ਕੇ ਯਾਰੀਆਂ।
* ਚੰਦ ਚਾਂਦਨੀ ਰਾਤਾਂ ਕਾਲੀਆਂ, ਕੱਢੀਆਂ ਸੱਜਣਾ ਰੋ ਕੇ ਸਾਰੀਆਂ।
ਚੰਦ ਦੇ ਨਾਲ ਚਾਂਦਨੀ, ਤੇ ਤਾਰਿਆਂ ਨਾਲ ਲੋਏ।
ਮੇਰਾ ਹਾਲ ਦੇਖ ਕੇ ਸਾਰੇ ਹੀ, ਲੁੱਕ-ਲੁੱਕ ਕੇ ਰੋਏ।
ਦੁਨੀਆਂ ਛੱਡ ਤੁਰ ਜਾਣਾ ਮੈਂ, ਦਿਨ ਵੀ ਜਾਪਣ ਰਾਤਾਂ ਕਾਲੀਆਂ।
* ਚੰਦ ਚਾਂਦਨੀ ਰਾਤਾਂ ਕਾਲੀਆਂ, ਕੱਢੀਆਂ ਸੱਜਣਾ ਰੋ ਕੇ ਸਾਰੀਆਂ।
ਤੇਰੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਰੋਇਆ, ਦੁੱਖ ਗਿਆ ਨਾ ਮੈਥੋਂ ਲਕੋਇਆ।
ਮੈਨੂੰ ਰਾਤਾਂ ਨੂੰ ਨੀਂਦ ਆਵੇ ਨਾ, ਤੂੰ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਰੋਲ ਕੇ ਸੋਇਆ।
ਕਹਿੰਦੀ ਸ਼ੈਰੀ ਤੈਨੂੰ ਲਿਖਣਾ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ, ਛੱਡ ਦੇ ਤੂੰ ਲਿਖਣੀਆਂ ਪਿਆਰੀਆਂ।
* ਚੰਦ ਚਾਂਦਨੀ ਰਾਤਾਂ ਕਾਲੀਆਂ, ਕੱਢੀਆਂ ਸੱਜਣਾ ਰੋ ਕੇ ਸਾਰੀਆਂ।
