ਰੰਗਾਂ ਤੇ ਤਿਤਲੀਆਂ ਦੇ ਕੁਝ ਸੁਪਨੇ ਵਿਖਾਲ ਕੇ
ਲੈ ਜਾਏ ਨਾ ਇਹ ਪੌਣ ਸਭ ਗੁੰਚੇ ਉਧਾਲ ਕੇ
ਸੀਨੇ 'ਚੋਂ ਗਹਿਰੇ ਦਰਦ ਦਾ ਸਾਗਰ ਹੰਘਾਲ ਕੇ
ਲੈ ਆਈ ਤੇਰੇ ਪਿਆਰ ਦਾ ਮੋਤੀ ਮੈਂ ਭਾਲ ਕੇ
ਕੁਝ ਦਿਨ ਤਾਂ ਓ ਜ਼ਮਾਨਿਆਂ, ਰੜਕਣਗੇ ਤੇਰੇ ਨੈਣ
ਮੈਂ ਸੇਕ ਲਏ ਨੇ ਤੇਰੇ ਸਭ ਦਸਤੂਰ ਬਾਲ ਕੇ
ਜੇ ਹਰਫ਼ ਨਾ ਗਵਾਰਾ ਤਾਂ ਅੱਥਰੂ ਹੀ ਕੇਰ ਦੇ
ਰੱਖ ਦੇ ਮੇਰੇ ਮਜ਼ਾਰ 'ਤੇ ਕੋਈ ਦੀਪ ਬਾਲ ਕੇ
ਹਾਲੇ ਵੀ ਸਹਿਕਦੀ ਹੈ ਇਕ ਖ਼ਾਹਿਸ਼ ਵਸਲ ਦੀ
ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਮਜ਼ਾਰ 'ਚੋਂ ਲੈ ਜਾ ਉਠਾਲ ਕੇ
ਦੇਖੀਂ ਤਾਂ ਕੋਈ ਦਿਲਕਸ਼ੀ ਆਉਂਦੀ ਕਿਤੇ ਨਜ਼ਰ
ਲੈ ਆਈ ਦਿਲ ਦਾ ਦਰਦ ਮੈਂ ਰੰਗਾਂ 'ਚ ਢਾਲ ਕੇ
ਕਾਹਦੀ ਕਲਾ ਹੈ ਸੁਹਣਿਆਂ, ਕਾਹਦਾ ਹੈ ਉਹ ਵਰਾਗ
ਪਾਣੀ ਬਣਾ ਨਾ ਦੇਵੇ ਜੋ ਮਰਮਰ ਨੂੰ ਢਾਲ ਕੇ
