ਰੋਗ ਅਵੱਲੇ, ਦਰਦ ਕਵੱਲੇ, ਹੌਕੇ ਵੰਨ-ਸਵੰਨੇ ।
ਸੱਜਣਾਂ ਨੇ ਦਿੱਤੇ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਤੋਹਫ਼ੇ ਵੰਨ-ਸਵੰਨੇ ।
ਫੁਟ-ਪਾਥਾਂ ਤੇ ਰੁਲਦੀ ਖ਼ਲਕਤ ਭਾਂ-ਭਾਂ ਕਰਦੇ ਬੰਗਲੇ,
ਮੇਰੀਆਂ ਦੋ ਅੱਖੀਆਂ ਨੇ ਡਿੱਠੇ ਜਲਵੇ ਵੰਨ-ਸਵੰਨੇ ।
ਮੂੰਹੋਂ ਬੋਲ ਕੇ ਵੱਖਰੇ-ਵੱਖਰੇ ਕਿੱਸੇ ਪਏ ਸੁਨਾਵਣ,
ਕਬਰਾਂ ਉੱਤੇ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਕੁਤਬੇ ਵੰਨ-ਸਵੰਨੇ ।
ਕੋਈ ਆਖੇ ਝੱਲ-ਵਲੱਲਾ ਕੋਈ ਕਹੇ ਅਵਾਰਾ,
ਪਿਆਰ ਤੇਰੇ ਵਿਚ ਲੱਭੇ ਸਾਨੂੰ ਤਮਗ਼ੇ ਵੰਨ-ਸਵੰਨੇ ।
ਬਣੀਆਂ ਨੇ ਲੇਖਾਂ ਦੀਆਂ ਲੀਕਾਂ ਸੋਚਾਂ ਰੰਗ-ਬਰੰਗੀਆਂ,
ਪਹਿਲੀ ਉਮਰੇ ਵਿਹੰਦੇ ਰਹੇ ਆਂ ਸੁਫ਼ਨੇ ਵੰਨ-ਸਵੰਨੇ ।
ਕੀ ਹੋਇਆ ਜੇ ਬੁਝ ਗਈਆਂ ਨੇ ਪਲਕਾਂ ਦੀਆਂ ਮਸਾਲਾਂ,
ਦਿਲ ਦੇ ਅੰਦਰ ਬਲਦੇ ਨੇ ਪਏ ਦੀਵੇ ਵੰਨ-ਸਵੰਨੇ ।
