ਹਰ ਕੋਈ ਨਾਰਾਜ਼ ਸੀ
ਸਭ ਨੂੰ ਇਤਰਾਜ਼ ਸੀ
ਮੇਰੇ ਮੁਸਕਾਉਣ 'ਤੇ
ਸਹਿਜੇ ਸਹਿਜੇ
ਬਸੰਤ ਦਾ ਇਕ ਨਗਮਾ
ਗਾਉਣ 'ਤੇ !
ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਲਈ
ਮੈਂ ਖੁਦਗਰਜੀਆਂ ਦਾ
ਲਬਾਦਾ ਪਹਿਨ
ਗੁਜਰਦੀ ਰਹੀ ਖ਼ਿਜ਼ਾਵਾਂ 'ਚੋਂ
ਬੇਰੰਗ ਰਾਹਵਾਂ 'ਚੋਂ
ਹਰ ਰੋਜ਼
ਬਿਨਾ ਅਲਾਪ
ਚੁਪ ਚਾਪ !
ਤੇ ਹੁਣ ਉਹ ਮੈਨੂੰ
ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਤੱਕਦੇ ਨੇ
ਉਮੀਦ ਰੱਖਦੇ ਨੇ
ਕਦੇ ਤਾਂ ਹੱਸੇ ਇਹ
ਕਦੇ ਤਾਂ ਰੋਵੇ
ਪਰ ਇਉਂ ਲਗਦੈ
ਜਿਵੇਂ ਮੇਰੇ 'ਚ ਹੀ
ਰੂਹ ਨਾ ਹੋਵੇ !!!
