ਖਿੜੇ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਬਾਗ਼ ਵਿੱਚ ਫੁੱਲ ਜਿਹੜੇ,
ਭਰ ਭਰ ਝੋਲੀਆਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਤੋੜਿਆ ਸੀ ।
ਅਰਥ ਬਖ਼ਸਿਸ, ਗੁਨਾਹ ਦੇ ਕੀ ਹੁੰਦੇ,
ਏਸ ਭੇਦ ਨੂੰ ਸਮਝਣਾ ਲੋੜਿਆ ਸੀ ।
ਮੇਰੀ ਅਕਲ ਤਾਂ ਬੜੀ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਈ,
ਜਦੋਂ ਨਜ਼ਰ ਨੂੰ ਜਲਵੇ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਸੀ ।
ਓਹ ਤਾਂ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਦੀ ਨਿਕਲੀ ਪ੍ਰਤੀ ਛਾਇਆ,
ਪਈ ਸਮਝ ਤਾਂ ਤੱਤ ਨਿਚੋੜਿਆ ਸੀ ।
