ਰੁਬਾਈਆਂ-57

ਹਜ਼ਰਤ ਸ਼ਹੀਦ ਸਰਮਦ ਕਾਸ਼ਾਨੀ

ਤੇਰਾ ਜਿਸਮ ਇਹ ਅੱਲਾ ਦੀ ਸੌਂਹ ਮੈਨੂੰ,

ਇਹ ਰੇਤ ਦੀ ਕੰਧ ਹੈ, ਢਹਿ ਜਾਏ ।

ਅੱਗ ਪੈਂਦਿਆਂ ਘਾਹ ਦਾ ਢੇਰ ਜਿੱਦਾਂ,

ਫੌਰਨ ਸੜੇ, ਸੁਆਹ ਹੀ ਰਹਿ ਜਾਏ ।

ਸਿਰ ਤੇ ਸਦਾ ਹੀ ਕੂਕਦਾ ਕਾਲ ਰਹਿੰਦਾ,

ਚਾਹੇ ਜਦੋਂ ਉਹ ਧੌਣ ਤੇ ਬਹਿ ਜਾਏ ।

ਬਚਦਾ ਨਹੀਂ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਦੇ ਵਾਰ ਕੋਲੋਂ,

ਪੰਛੀ ਕਿੰਨਾ ਵੀ ਲੁਕੇ ਤੇ ਛਹਿ ਜਾਏ ।

📝 ਸੋਧ ਲਈ ਭੇਜੋ

ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਵਿਤਾਵਾਂ