ਸੱਚੇ ਤਬੀਬ ਦਾ ਮਾਣ

ਭਾਈ ਵੀਰ ਸਿੰਘ

ਮੈਂ ਬੀਮਾਰ ਰੋਗ ਅਤਿ ਭਾਰੀ, 

ਕਾਰੀ ਕਰੇ ਨਾ ਕੋਈ, 

ਸਾਫ਼ ਜਵਾਬ ਸਿਆਣਿਆਂ ਦਿੱਤੇ, 

ਫਾਹਵੀ ਹੋ ਹੋ ਰੋਈ। 

ਆ ਢੱਠੀ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਦਵਾਰੇ, 

ਵੈਦ ਅਰਸ਼ ਦਾ ਤੂੰਹੀਉਂ ! 

ਹਾਂ ਬੀਮਾਰ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਪਰ ਡਾਢੀ, 

ਪਾ ਤੇਰੇ ਦਰ ਢੋਈ।

📝 ਸੋਧ ਲਈ ਭੇਜੋ

ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਵਿਤਾਵਾਂ