ਸੱਚੇ ਤਬੀਬ ਦਾ ਮਾਣ

ਮੈਂ ਬੀਮਾਰ ਰੋਗ ਅਤਿ ਭਾਰੀ, 

ਕਾਰੀ ਕਰੇ ਕੋਈ, 

ਸਾਫ਼ ਜਵਾਬ ਸਿਆਣਿਆਂ ਦਿੱਤੇ, 

ਫਾਹਵੀ ਹੋ ਹੋ ਰੋਈ । 

ਢੱਠੀ ਗੁਰ ਨਾਨਕ ਦਵਾਰੇ 

ਵੈਦ ਅਰਸ਼ ਦਾ ਤੂੰਹੀਓ

ਹਾਂ ਬੀਮਾਰ ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਪਰ ਡਾਢੀ 

ਪਾ ਤੇਰੇ ਦਰ ਢੋਈ