ਇੱਕ ਉਦਾਸੀ ਸ਼ਾਮ ਵਰਗੀ,
ਕੁੜੀ ਮੇਰੀ ਯਾਰ ਹੈ,
ਖ਼ੂਬਸੂਰਤ ਬੜੀ ਹੈ,
ਪਰ ਜ਼ਿਹਨ ਦੀ ਬਿਮਾਰ ਹੈ।
ਰੋਜ਼ ਮੈਥੋਂ ਪੁੱਛਦੀ ਹੈ,
ਸੂਰਜ ਦਿਆਂ ਬੀਜਾਂ ਦਾ ਭਾਅ,
ਤੇ ਰੋਜ਼ ਮੈਥੋਂ ਪੁੱਛਦੀ ਹੈ,
ਇਹ ਬੀਜ ਕਿਥੋਂ ਮਿਲਣਗੇ ?
ਮੈਂ ਵੀ ਇੱਕ ਸੂਰਜ ਉਗਾਉਣਾ,
ਲੋਚਦੀ ਹਾਂ ਦੇਰ ਤੋਂ,
ਕਿਉਂ ਜੋ ਮੇਰਾ ਕੁੱਖ ਸੰਗ,
ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਇਹ ਇਕਰਾਰ ਹੈ
ਸੂਰਜ ਨੂੰ ਨਾ ਜੰਮਣ ਲਈ,
ਕੱਚੇ ਜਿਸਮ 'ਤੇ ਭਾਰ ਹੈ।
ਤੇ ਉਸ ਦਿਨ ਪਿੱਛੋਂ ਮੇਰੀ ਹੁਣ,
ਧੁੱਪ ਸ਼ਰਮਸ਼ਾਰ ਹੈ।
