ਰਹੀ ਵਾਸਤੇ ਘੱਤ

'ਸਮੇਂ' ਨੇ ਇੱਕ ਨਾ ਮੰਨੀ,

ਫੜ ਫੜ ਰਹੀ ਧਰੀਕ

'ਸਮੇਂ' ਖਿਸਕਾਈ ਕੰਨੀ,

ਕਿਵੇਂ ਸੱਕੀ ਰੋਕ

ਅਟਕ ਜੋ ਪਾਈ ਭੰਨੀ,

ਤ੍ਰਿੱਖੇ ਅਪਣੇ ਵੇਗ

ਗਿਆ ਟੱਪ ਬੰਨੇ ਬੰਨੀ,

ਹੋ ! ਅਜੇ ਸੰਭਾਲ ਇਸ 'ਸਮੇਂ' ਨੂੰ

ਕਰ ਸਫਲ ਉਡੰਦਾ ਜਾਂਵਦਾ,

ਇਹ ਠਹਿਰਨ ਜਾਚ ਜਾਣਦਾ

ਲੰਘ ਗਿਆ ਮੁੜਕੇ ਆਂਵਦਾ