ਰੁੱਖਾਂ ਬਾਝ ਨਹੀਂ ਸਰਨਾ ਮਿੱਤਰੋ,
ਆਵੋ ਰੁੱਖ ਲਗਾਈਏ।
ਵਾਤਾਵਰਣ ਪਲੀਤ ਹੋ ਰਿਹਾ,
ਇਸ ਨੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਬਣਾਈਏ।
ਵਾਤਾਵਰਣ ਨੂੰ ਗੰਦਾ ਕਰਦਾ,
ਫੈਕਟਰੀਆਂ ਦਾ ਧੂੰਆਂ!
ਗੱਡੀਆਂ-ਮੋਟਰਕਾਰਾਂ ਛੱਡਣ-
ਤੇਲ ਦੀਆਂ ਬਦਬੂਆਂ!
ਸਾਹ ਲੈਣਾ ਵੀ ਔਖਾ ਹੋਇਆ,
ਭੱਜ ਕੇ ਕਿੱਧਰ ਜਾਈਏ ?
ਭੱਜ ਕੇ ਜਾਣਾ ਕਿੱਥੇ ਯਾਰੋ,
ਇੱਥੇ ਈ ਪੈਣਾ ਰਹਿਣਾ!
ਭੈਣੋ ਅਤੇ ਭਰਾਵੋ ਸੁਣਲੌ,
ਸਭ ਨੂੰ ਇਹੇ ਕਹਿਣਾ!
ਆਵੋ 'ਕੱਠੇ ਹੋ ਕੇ ਆਪਾਂ,
ਵਾਤਾਵਰਣ ਬਚਾਈਏ।
ਕੈਂਸਰ, ਟੀ.ਵੀ., ਦਮਾ ਵਗੈਰਾ,
ਦੂਸ਼ਿਤ 'ਵਾ ਦੇ ਤੋਹਫੇ!
ਜੇਕਰ ਆਪਾਂ ਰੁੱਖ ਲਗਾਈਏ,
ਸ਼ੁੱਧ ਹਵਾ ਫਿਰ ਹੋਵੇ!
ਹਰ ਇੱਕ ਬੰਦਾ ਇੱਕ ਰੁੱਖ ਲਾਵੇ,
ਸਭਨਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਾਈਏ।
ਬਿਨਾਂ ਵਜ੍ਹਾ ਹੀ ਐਵੇਂ ਕਾਹਤੋਂ,
ਸਕੂਟਰ ਅਸੀਂ ਭਜਾਉਂਦੇ!
ਬਿਨਾਂ ਲੋੜ ਤੋਂ ਕਾਰਾਂ-ਜੀਪਾਂ,
ਐਵੇਂ ਕਿਉਂ ਚਲਾਉਂਦੇ!
ਜੇਕਰ ਲੋਕਲ ਜਾਣਾ ਹੋਵੇ,
ਸਾਈਕਲ ਉੱਤੇ ਜਾਈਏ!
ਪੌਲੀਥੀਨ ਲਿਫਾਫਿਆਂ ਦਾ ਗੰਦ,
ਜਦ ਨਾਲੀ ਵਿੱਚ ਅੜਦਾ!
ਛੱਡਣ ਲੱਗਦਾ ਬਦਬੂ ਪਾਣੀ,
ਨੱਕ ਸਭਨਾਂ ਦਾ ਸੜਦਾ!
ਆਵੋ ਇਹਦਾ ਸੋਚ ਸਮਝ ਕੇ,
ਕੋਈ ਇਲਾਜ ਬਣਾਈਏ!
ਸਭ ਤੋਂ ਮਾੜੀ ਬੀੜੀ-ਸਿਗਰਟ,
ਗੁੜ-ਗੁੜ ਕਰਦਾ ਹੁੱਕਾ!
ਜਿਸ ਨੂੰ ਇਹ 'ਜਿੰਨ' ਚੰਬੜ ਜਾਂਦੇ-
ਛੱਡਦੇ ਨਹੀਓਂ ਫੱਕਾ!
ਭੁੱਲ ਕੇ ਵੀ ਨਾ ਜੀਵਨ ਵਿੱਚ-
ਤੰਬਾਕੂ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਈਏ।
ਵਾਤਾਵਰਣ ਨੂੰ ਸ਼ੁੱਧ ਬਣਾਉਣਾ,
ਫਰਜ਼ ਅਸਾਂ ਦਾ ਭਾਰੀ!
ਇਸ ਪਾਸੇ ਸਭ ਹੱਲਾ ਕਰੀਏ,
ਛੱਡ ਕੇ ਮਾਰਾ-ਮਾਰੀ!
ਸਮਾਂ ਵਿਅਰਥ ਗੁਆਵਣ ਨਾਲੋਂ,
ਕਰਕੇ ਕੁਝ ਦਿਖਾਈਏ।
(ਆਸਮਾਨ ਵਿੱਚ 'ਠਾਹ-ਠਾਹ' ਕਰਕੇ
ਚੱਲਣ ਜੋ ਪਟਾਕੇ,
ਵਾਤਾਵਰਣ ਨੂੰ ਰੱਖ ਦਿੰਦੇ ਨੇ,
ਇੱਕਦਮ ਖੂੰਜੇ ਲਾ ਕੇ,
ਇਸ ਆਤਸ਼ ਦੇ ਧੂੰਏ ਕੋਲੋਂ
ਅੰਬਰ ਤਾਈਂ ਬਚਾਈਏ।)
