ਚੜ੍ਹ ਸਲੀਬ ਤੇ ਗੁਜ਼ਰ ਗਏ ਮੇਰੇ ਭਗਵਾਨ,
ਤਿੰਨ ਦਿਨਾਂ ਦੇ ਅੰਦਰ ਉੱਚੇ ਅੰਬਰੀਂ ਪੁੱਜੇ ।
ਏਸੇ ਗੱਲ ਨੂੰ ਡਿੱਠਾ ਪ੍ਰਿਯ ਮੇਰੀ ਮੈਗਡੇਲਨ ।
ਪਿਆਰੇ ਮਿਤਰੋ ! ਵੱਸੇ ਇਸ ਵਿਚ ਗੁਹਜ ਗਿਆਨ ।
ਸਾਡੇ ਅੰਦਰ ਆਣ ਦੇਵਤੇ,
ਸਭ ਰੰਗਾਂ ਤੋਂ ਪਏ ਬਚਾਵਣ,
ਜੇਕਰ ਆਪਾਂ ਟਪ ਜਾਈਏ ਸਭ ਅਭਿਮਾਨ ।
ਯਸੂ ਆਤਮਾ, ਮੇਰੀ ਮੈਗਡੇਲਨ ਹੈ ਪਿਆਰ ।
ਬਾਹਰੀ ਪਾਪ ਨਸ਼ਟ ਹੋ ਗਿਆ, ਨਵ-ਜੀਵਨ ਹੈ ਛਾਇਆ ।
ਸੋਨ ਸੁਨਹਿਰੀ ਚਿਹਰੇ ਵਾਲੀ ਜੋਤੀ ਦਾ ਜਸ ਗਾਇਆ ।
ਉਹ ਪਿਆਰ ਮੈਗਡੇਲਨ ਵਾਲਾ,
ਵਾਹਵਾ ਆਨੰਦ ਛਾਇਆ ।
ਜੇ ਕਰ ਸੱਚ ਸਲੀਬ ਨਾਲ ਬੱਝ ਜਾਵੇ ਗਿਆਨ,
ਤਦ ਸੂਲ ਦੇ ਉਤੇ ਜਾ ਕੇ ਦੇਵੇ ਉਹ ਕੁਰਬਾਨੀ ।
ਯਸੂ ਬਲੀ ਆਤਮਾ ਵਾਲਾ,
ਉਠੇ ਫਿਰ ਅਸੀਮ ਅੰਬਰ ਬਣ ।
ਸਦਾ ਸਦੀਵੀ ਔਰਤ ਹੀ ਮੈਗਡੇਲਨ ਜਾਣੋ,
ਯਸੂ ਮਸੀਹ ਨੂੰ ਧਰਮ ਸਦੀਵੀ ਸਮਝੋ,
ਨੇੜੇ ਢੁਕ ਪ੍ਰਤੀਕ ਦੇ ਅਸੀਂ ਮੁੜ ਮੁੜ ਤਕੀਏ,
ਇਹਦੇ ਵਿਚੋਂ ਡਲ੍ਹਕਦਾ ਇਕ ਡੂੰਘਾ ਮਤਲਬ ।
