ਕ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਥ
ਫ਼ਾ. [کجاوہ] ਅਥਵਾ [کجابہ] ਸੰਗ੍ਯਾ- ਊਠ ਦੀ ਅਜੇਹੀ ਕਾਠੀ ਜਿਸ ਦੇ ਦੋਹੀਂ ਪਾਸੀਂ ਆਦਮੀ ਬੈਠ ਸਕਣ. ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਇਸ ਦਾ ਰਿਵਾਜ ਅਰਬ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਹੈ.
ਢਕਿਆ. "ਹਰਿ ਪੜਦਾ ਕਜਿਆ." (ਵਾਰ ਕਾਨ ਮਃ ੪)
ਅ਼. [قضیہ] ਕ਼ਜੀਅਹ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਝਗੜਾ. ਮੁਕ਼ੱਦਮਾ.
ਦੇਖੋ, ਕਟਿ। ੨. ਦੇਖੋ, ਕਟਣਾ। ੩. ਕਟਕ (ਕੜੇ) ਦਾ ਸੰਖੇਪ. "ਕਰ ਮਹਿ ਕਟ ਪਦ ਨੂਪਰ ਸੋਹੈ." (ਨਾਪ੍ਰ) ੪. ਦੇਖੋ, ਕੱਟ। ੫. ਸੰ. ਕਟ. ਚਟਾਈ. ਸਫ। ੬. ਖਸ। ੭. ਬਟੇਰ (ਪਟੇਰ) ਘਾਸ। ੮. ਮੌਸਮ. ਰੁੱਤ। ੯. ਲੋਥ। ੧੦. ਅਰਥੀ. ਸੀੜ੍ਹੀ। ੧੧. ਹਾਥੀ ਦੀ ਕਨਪਟੀ.
to take step, commence action, set about
to stagger, walk unsteadily
to come forward, move forward, progress (towards); to step out
ਫ਼ਾ. [کزاں] ਕਿ- ਅਜ਼- ਆਂ ਦਾ ਸੰਖੇਪ. ਕਿ ਉਸ ਤੋਂ.
ਦੇਖੋ ਕਟਣਾ। ੨. ਖਟਾਈ ਵਿੱਚ ਲੋਹਾ ਆਦਿਕ ਵਸਤੂਆਂ ਮਿਲਾਕੇ ਬਣਾਇਆ ਹੋਇਆ ਕਾਲਾ ਰੰਗ. ਇਸ ਨਾਲ ਵਸਤ੍ਰ ਰੰਗੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਪਾਂਡੁ (ਪੀਲੀਏ) ਰੋਗ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਪਿਆਇਆ ਗੁਣ ਕਰਦਾ ਹੈ.