ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ

ਇਸ ਸੈਕਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਮਜ਼ੇਦਾਰ, ਆਕਰਸ਼ਕ ਅਤੇ ਕਲਪਨਾਤਮਕ ਆਇਤਾਂ ਹਨ ਜੋ ਛੋਟੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਮਨੋਰੰਜਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਿਆ ਦੇਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਵਿੱਚ, ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਤਸੁਕਤਾ ਅਤੇ ਆਨੰਦ ਨੂੰ ਜਗਾਉਣ ਲਈ ਸਰਲ ਭਾਸ਼ਾ ਅਤੇ ਚੰਚਲ ਤੁਕਾਂਤਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।

ਅਹੁ ਵੇਖੋ ! ਆ ਰਹੀ ਘਟ ਘਨਘੋਰ ਜੇਹੀ ਹੈ ।
ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿਚ ਉੱਠ ਰਹੀ ਇਕ ਲੋਰ ਜੇਹੀ ਹੈ ॥
ਬਗਲਿਆਂ ਦੀ ਜੋ ਡਾਰ ਓਸਦੇ ਹੇਠੋਂ ਲੰਘੀ,
ਚਿੱਟੀਆਂ ਕਲੀਆਂ ਵਾਲੀ ਲਗਦੀ ਡੋਰ ਜੇਹੀ ਹੈ ॥
ਲਗਦੈ ਪਿੱਛੋਂ ਤੇਜ਼ ਹਵਾ ਕੋਈ ਧੱਕੀ ਜਾਵੇ,
ਤਾਹੀਂਉਂ ਹੋਰ ਤਿਖੇਰੀ ਇਹਦੀ ਤੋਰ ਜੇਹੀ ਹੈ ॥
ਹਰ ਪਲ ਸ਼ਕਲ ਇਹਦੀ ਹੈ ਬਦਲੀ ਜਾਂਦੀ,
ਵੱਡੇ ਪਰਬਤ ਤੋਂ ਹੋਈ ਕੁਝ ਹੋਰ ਜੇਹੀ ਹੈ ॥
ਭੱਜੀ ਜਾਵੇ ਚੁੱਕ ਖ਼ਜ਼ਾਨਾ ਕਣੀਆਂ ਦਾ ਇਹ,
ਪਹਿਲੀ ਨਜ਼ਰੇ ਤੱਕਿਆਂ ਕਾਲੇ ਚੋਰ ਜੇਹੀ ਹੈ ॥

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਮੈਂ ਚਲਦੀ ਹੀ ਨਿਤ ਰਹਿੰਦੀ ਹਾਂ ।
ਟਿੱਕ ਕੇ ਕਦੇ ਨਾ ਬਹਿੰਦੀ ਹਾਂ ।
ਜੇ ਦਮ ਲੈਣ ਲਈ ਰੁਕ ਜਾਂ ।
ਸਭ ਦਾ ਨੱਕ ਵਿਚ ਦਮ ਲਿਆਂ ।
ਹਰ ਥਾਂ ਮੈਨੂੰ ਪਾਂਦੇ ਹੋ ।
ਜੇ ਲੁਕ ਜਾਂ, ਘਬਰਾਂਦੇ ਹੋ ।
ਬਰਫ਼ ਵਾਂਙ ਵੀ ਹੋ ਜਾਵਾਂ ।
ਅਗ ਵੀ ਬਣ ਬਣ ਕੇ ਆਵਾਂ ।
ਕਰਦੀ ਆਵਾਂ ਜਾਂ ਸਾਂ ਸਾਂ ।
ਦੁਨੀਆਂ ਉੱਤੇ ਮੀਂਹ ਵਸਾਂ ।
ਬੂਟੇ ਢਾਹਵਾਂ ਨਜ਼ਰ ਨਾ ਆਂ ।
ਛੋਹ ਕੇ ਫੇਰ ਹਵਾ ਹੋ ਜਾਂ ।
ਇਹੋ ਮੇਰਾ ਹੈ ਸੁਭਾ ।
ਬੱਚਿਓ ! ਮੈਂ ਹਾਂ ਕੁੜੀ ਹਵਾ ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਹੱਸਣ ਲੱਗਿਆਂ ਮੁੱਖੜਾ ਤੇਰਾ ਖਿੜਦੇ ਫੁੱਲ ਜਿਉਂ ਖੁੱਲ੍ਹ ਜਾਂਦਾ ਏ,
ਬੋਲਣ ਲੱਗਿਆਂ ਕਲੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੋਂ ਜਿੱਦਾਂ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਡੁੱਲ੍ਹ ਜਾਂਦਾ ਏ।

ਮੌਤ ਖੇਡਦੀ ਕੋਲ਼ੇ ਕੋਲ਼ੇ ਕਿੱਕਲੀ ਪਾਉਂਦੀ ਆਉਂਦੀ ਦਿੱਸੇ,
ਕੁਝ-ਕੁਝ ਕਹਿੰਦੇ ਬੁਲ੍ਹ ਜਾਂ ਵੇਂਹਨਾ ਜਿਉਣਾ-ਮਰਨਾ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦਾ ਏ,

ਲਗਦਾ ਸੀ ਜਿਉਂ ਲਾਸ਼ ਨੂੰ ਮੋਢੀਂ ਚੁੱਕੀ ਫਿਰਨਾਂ ਰਾਤ-ਦਿਨੇ ਮੈਂ,
ਪੋਲੇ ਪੋਲੇ ਪੱਬ ਤੂੰ ਧਰਦਾ ਸਾਵਣ ਝੋਲਾ ਝੁੱਲ ਜਾਂਦਾ ਏ,

ਉਂਗਲੀ ਫੜਕੇ ਮੇਰੀ ਜਦ ਵੀ ਕਾਲ੍ਹੀ ਕਾਲ੍ਹੀ ਪੈਰ ਪੁਟੇਂਦਾ,
ਬੋਲ ਤੋਤਲੇ ਸੁਣਕੇ ਤੇਰੇ ਗ਼ਮ ਤਾਂ ਕਿੱਧਰੇ ਰੁਲ਼ ਜਾਂਦਾ ਏ,

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਜਗ ਵਿਚ ਜੋ ਕਰਦਾ ਹੈ ਸੇਵਾ ।
ਉਹ ਖਾਂਦਾ ਹੈ ਮਿੱਠਾ ਮੇਵਾ ।
ਜੇ ਕੋਈ ਬੂਟਾ ਲਾ ਕੇ ਪਾਲੇ ।
ਬੂਟਾ ਉਸ ਨੂੰ ਫਲ ਖਵਾਲੇ ।
ਜੇ ਕੋਈ ਟਹਿਲ ਕਮਾਵੇ ਜਗ ਦੀ ।
ਦੁਨੀਆਂ ਉਸਦੇ ਚਰਨੀਂ ਲਗਦੀ ।
ਸੇਵਾ ਵਿਚ ਹੈ ਮਾਣ ਵਡਾਈ ।
ਸੇਵਾ ਕਰਨੀ ਸਿੱਖੋ ਭਾਈ ।
ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨਾ ।
ਦੁਖ ਕਲੇਸ਼ੋਂ ਮੂਲ ਨਾ ਡਰਨਾ ।
ਸੇਵਾ ਬਿਨਾ ਮਨੁੱਖ ਨਕਾਰਾ ।
ਸੇਵਾ ਬਣਦੀ ਜਗਤ-ਸਹਾਰਾ ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਜੋ ਦੁਖੀਆਂ ਦਾ ਰੋਣਾ ਸੁਣ ਕੇ,
ਜਾ ਕੇ ਦਰਦ ਵੰਡਾਂਦਾ ਹੈ ।
ਭੁੱਖਾ ਵੇਖ ਗਵਾਂਢੀ ਨੂੰ ਜੋ,
ਆਪ ਭੁੱਖਾ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।
ਅੰਨ੍ਹਿਆਂ ਨੂੰ ਰਾਹ ਭੁੱਲਣ ਤੇ ਜੋ,
ਉਂਗਲੀ ਫੜ ਰਾਹ ਪਾਂਦਾ ਹੈ ।
ਵੇਖ ਕਿਸੇ ਰੋਂਦੇ ਨੂੰ ਜਿਹੜਾ,
ਰੋ ਰੋ ਨੀਰ ਵਹਾਂਦਾ ਹੈ ।
ਜੋ ਨਹੀਂ ਡਰਦਾ ਕਦੇ ਰਤਾ ਵੀ,
ਭਾਵੇਂ ਸਿਰ ਤੇ ਆਵੇ ਕਾਲ ।
ਜੋ ਸਭਨਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦਾ,
ਉਹ ਹੈ ਜਗ ਵਿਚ ਸੁੱਚਾ ਲਾਲ ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਸਾਡਾ ਕਾਕਾ । ਭੂੰਡ ਪਟਾਕਾ ।
ਤਿੱਖਾ ਛੋਹਲਾ । ਮੋਟਾ ਮੋਹਲਾ ।
ਘੁੰਨ ਮਘੁਨਾ । ਗੋਗੜ ਕੁੰਨਾ ।
ਨੰਗ ਧੜੰਗਾ । ਲਾਇ ਦੁੜੰਗਾ ।
ਡਿਗਦਾ ਢਹਿੰਦਾ । ਨਚਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ।
ਉਡਦਾ ਜਾਵੇ । ਹੱਥ ਨਾ ਆਵੇ ।
ਢਿੱਡ ਵਜਾਂਦਾ । ਖੇਹ ਉਡਾਂਦਾ ।
ਮਿੱਟੀ ਪਾ ਪਾ । ਬਣਦਾ ਬਾਵਾ ।
ਝੰਡ ਖਿਲਾਰੀ । ਜਿਉਂ ਫੁਲਕਾਰੀ ।
ਫੁੱਲੀਆਂ ਖਾਂਦਾ । ਦੰਦ ਖਿੜਾਂਦਾ ।
ਫੱਕੇ ਮਾਰੇ । ਧੱਕੇ ਮਾਰੇ ।
ਚੀਜੋ ਲੈਂਦਾ । ਰੁਸ ਰੁਸ ਪੈਂਦਾ ।
ਪਲ ਵਿਚ ਮੰਨਦਾ । ਭਾਂਡੇ ਭੰਨਦਾ ।
ਰੋਂਦਾ ਹਸਦਾ । ਕੁਦਦਾ ਨਸਦਾ ।
ਕਰੇ ਰਿਹਾੜਾਂ । ਖਾਵੇ ਝਾੜਾਂ ।
ਕਰ ਕਰ ਅੜੀਆਂ । ਮਾਰੇ ਛੜੀਆਂ ।
ਸੋਹਣਾ ਲਗਦਾ । ਮੋਹਣਾ ਲਗਦਾ ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਸਾਡੇ ਘਰ ਅੱਜ ਕਲੀ ਹੈ ਆਈ ।
ਮਹਿਕਾਂ ਵੰਡਦੀ ਕਰ ਰੁਸ਼ਨਾਈ ।

ਦਿਲ ਸਾਗਰ ਜਿਉਂ ਉੱਛਲ ਜਾਵੇ।
ਚਾਹਵੇ ਚੰਨ ਨੂੰ ਜੱਫੀਆਂ ਪਾਵੇ ।

ਜਿਸ ਸਿੱਪੀ ਚੋਂ ਮੋਤੀ ਆਇਆ ।
ਰੱਬ ਕਰੇ ਉਹਦਾ ਉੱਚਾ ਪਾਇਆ ।

ਸਾਡੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਚਾਨਣ ਭਰਿਆ ।
ਨ੍ਹੇਰਾ ਭੱਜਿਆ ਡਰਿਆ ਡਰਿਆ ।

ਜਦ ਵੀ ਕੁਝ ਉਹ ਮੰਗਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ।
ਉੱਚੀ ਉੱਚੀ ਫਿਰ ਰੌਲਾ ਪਾਉਂਦੀ।

ਮਾਂ ਚੁੱਕ ਕੇ ਦੁੱਧ ਪਿਆਉਂਦੀ।
ਮਿੱਠੀ ਨੀਂਦ ਓਸਨੂੰ ਆਉਂਦੀ।

ਸਰਗਮ  ਦੇ ਨਾਲ ਗੀਤ ਰਲ ਗਏ।
ਸਿਖ਼ਰ ਦੁਪਹਿਰੇ ਆਪੇ ਢਲ ਗਏ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਸਾਂਝਾ ਹੈ ਭਗਵਾਨ ਸਭ ਦਾ ਸਾਂਝਾ ਹੈ ਭਗਵਾਨ,
ਇੱਕ ਨੂਰ ਤੇ ਸਭ ਜਗ ਉਪਜਿਆ, ਅਸੀਂ ਉਸਦੀ ਸੰਤਾਨ,
ਸਾਂਝਾ ਹੈ ਭਗਵਾਨ ਸਭ ਦਾ ਸਾਂਝਾ ਹੈ ਭਗਵਾਨ।

ਕਿਸੀ ਦਾ ਰਾਮ ਕਿਸੀ ਦਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਿਸੀ ਦਾ ਅੱਲਾ ਅਕਬਰ,
ਕੋਈ ਉਸ ਨੂੰ ਈਸਾ ਆਖੇ, ਕੋਈ ਆਖੇ ਸ਼ਿਵ ਸ਼ੰਕਰ,
ਕੋਈ ਉਸ ਨੂੰ ਅੰਬਾ ਆਖੇ, ਕਿਸੀ ਦਾ ਗੌਤਮ ਅਮਰ ਮਹਾਨ,
ਸਾਂਝਾ ਹੈ ਭਗਵਾਨ ਸਭ ਦਾ ਸਾਂਝਾ ਹੈ ਭਗਵਾਨ।

ਗਿਰਜੇ ਵਿੱਚ ਵੀ ਓਹੀ, ਮਸਜਿਦ ਦੇ ਵਿੱਚ ਓਹੀ,
ਗੁਰੂਦੁਆਰੇ ਦਾ ਓਂਕਾਰ ਓਹੀ, ਮੰਦਰ 'ਚ ਵੀ ਓਹੀ,
ਉਸੇ ਰੂਪ ਦੇ ਨੂਰ ਹਨ ਸਾਰੇ ਅੱਲਾ, ਨਾਨਕ, ਈਸਾ, ਰਾਮ,
ਸਾਂਝਾ ਹੈ ਭਗਵਾਨ ਸਭ ਦਾ ਸਾਂਝਾ ਹੈ ਭਗਵਾਨ।

ਭੇਦ-ਭਾਵ ਵਿੱਚੋਂ ਕੀ ਲੈਣਾ, ਕਣ-ਕਣ ਵਿੱਚ ਹੈ ਉਹ ਸਮਾਇਆ,
ਬੇਅੰਤ ਨਿਰੰਜਣ ਰੱਬ ਹੈ ਇੱਕੋ, ਕੋਈ ਨਾ ਜਾਣੇ ਉਸਦੀ ਮਾਇਆ,
ਉਸ ਦੇ ਲਈ ਹਨ ਸਭ ਬਰਾਬਰ, ਨਾ ਕੋਈ ਨੀਵਾਂ ਨਾ ਮਹਾਨ,
ਸਾਂਝਾ ਹੈ ਭਗਵਾਨ ਸਭ ਦਾ ਸਾਂਝਾ ਹੈ ਭਗਵਾਨ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਚੰਨ ਪਿਆਰੇ ! ਲੈ ਕੇ ਤਾਰੇ ।
ਛੇਤੀ ਆ ਤੂੰ । ਢਿੱਲ ਨਾ ਲਾ ਤੂੰ ।
ਰਲ ਮਿਲ ਸਾਰੇ । ਮਿੱਤਰ ਪਿਆਰੇ ।
ਖੇਡ ਮਚਾਈਏ । ਕੁਦੀਏ ਗਾਈਏ ।
ਛੇਤੀ ਆ ਜਾ । ਖੇਡ ਮਚਾ ਜਾ ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਆਈ ਵਿਸਾਖੀ ਆਈ ਵਿਸਾਖੀ,
ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਨਾਲ ਲਿਆਈ ਵਿਸਾਖੀ,
ਸੋਨੇ ਰੰਗੀਆਂ ਕਣਕਾਂ ਹੋਈਆਂ,
ਜੱਟਾਂ ਖ਼ੁਸ਼ੀਆਂ ਦਿਲੀਂ ਸਮੋਈਆਂ,
ਜਦ ਕੋਈ ਢੋਲ ਤੇ ਡੱਗਾ ਲਾਵੇ,
ਖ਼ੁਸ਼ੀ ਨਿਕਲ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆਵੇ,
ਗੱਭਰੂ ਲਗਦੇ ਭੰਗੜੇ ਪਾਵਣ,
ਬੱਚੇ ਵੀ ਖ਼ੁਸ਼ ਹੋ ਹੋ ਜਾਵਣ,
ਮੇਲੇ ਜਾ ਝੂਟੇ ਪਏ ਲੈਂਦੇ,
ਨਾ ਥੱਕਣ ਤੇ ਨਾ ਹੀ ਬਹਿੰਦੇ,
ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਕਰਦੇ ਮਨ ਆਈਆਂ,
ਖਾਣ ਪੀਣ ਦੀਆਂ ਰੀਝਾਂ ਲਾਹੀਆਂ,
ਬੱਚਿਆਂ ਦਾ ਮਨ ਤਾਂ ਇਹ ਚਾਹਵੇ,
ਵਿਸਾਖੀ ਛੇਤੀ ਕਿਉਂ ਨਾ ਆਵੇ ?

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਅੱਜ ਦੀਵਾਲੀ ਆਈ ਕੁਝ ਲਿਆਓ ਪਾਪਾ ਜੀ!
ਲੱਡੂ-ਪੇੜਾ-ਬਰਫੀ ਸਭ ਖਵਾਓ ਪਾਪਾ ਜੀ!!

ਅਸੀਂ ਨਹੀਂ ਬੰਬ ਪਟਾਕੇ ਲੈਣੇ।
ਕਰਦੇ ਧੂਆਂ ਨੇ ਟੁੱਟ ਪੈਣੇ।
ਫਲ ਤੇ ਸੁੱਕੇ ਮੇਵੇ ਘਰੇ ਮੰਗਾਓ ਪਾਪਾ ਜੀ!!

ਕੁਝ ਦੀਵੇ ਕੁਝ ਤੇਲ, ਬੱਤੀਆਂ।
ਕੁਝ ਕੁ ਡੱਬੇ ਮੋਮਬੱਤੀਆਂ-
ਰਾਤੀਂ ਘਰ ਦੇ ਵਿੱਚ ਜਗਾਓ ਪਾਪਾ ਜੀ!!

ਚਾਵਾਂ ਭਰੀ ਦੀਵਾਲੀ ਆਈ।
ਖੁਸ਼ੀਆਂ ਖੇੜੇ ਲੈ ਕੇ ਆਈ।
ਰੰਗ-ਬਰੰਗੇ ਫੁੱਲ ਸਜਾਓ ਪਾਪਾ ਜੀ!!

ਕੁਰਸੀ ਡਾਹ ਕੇ ਬੈਠੀ ਦਾਦੀ।
ਚਿਹਰੇ 'ਤੇ ਉਦਾਸੀ ਡਾਢੀ!
ਦਾਦੀ ਤਾਈਂ ਹਸਾਓ ਪਾਪਾ ਜੀ!!

ਬਾਬਾ ਜੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਘੁਮਾਓ।
ਛੇਤੀ-ਛੇਤੀ ਘਰ ਨੂੰ ਆਓ।
ਘਰ ਹੀ ਖੁਸ਼ੀ ਮਨਾਓ ਪਾਪਾ ਜੀ!!

ਦਾਰੂ-ਦੱਪਾ ਘਰ ਨਹੀਂ ਵਾੜੋ।
ਜੂਏ ਨੂੰ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਪਛਾੜੋ।
ਬੁਰਾਈਆਂ ਦੂਰ ਭਜਾਓ ਪਾਪਾ ਜੀ!!

ਰਾਤੀਂ ਕੋਠੇ 'ਤੇ ਚੜ੍ਹ ਜਾਣਾ।
ਰੌਸ਼ਨੀਆਂ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਜਗਾਣਾ।
ਹਨੇਰਾ ਦੂਰ ਭਜਾਓ ਪਾਪਾ ਜੀ!!

ਪ੍ਰਦੂਸ਼ਣ ਦਾ ਕਰੋ ਖਾਤਮਾ।
ਸਭ ਦੀ ਸੁਖੀ ਰਹੂ ਆਤਮਾਂ।
ਪਟਾਕੇ ਨਹੀਂ ਚਲਾਓ ਪਾਪਾ ਜੀ!!

ਘਰ ਵਿੱਚ ਸਾਫ-ਸਫਾਈ ਕਰਕੇ।
ਚਾਰ-ਚੁਫੇਰਾ ਰੌਸ਼ਨ ਕਰਕੇ।
ਗ਼ਮ ਨੂੰ ਮਨੋ ਭੁਲਾਓ ਪਾਪਾ ਜੀ!!

ਪਰਮ-ਪਵਿੱਤਰ ਸ਼ੁਭ ਦਿਹਾੜਾ।
ਰੌਸ਼ਨੀਆਂ ਦਾ ਕਰੇ ਪਸਾਰਾ।
ਦੂਈ-ਦਵੈਤ ਮੁਕਾਓ ਪਾਪਾ ਜੀ!!

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਨਿੱਕੇ ਨਿੱਕੇ ਪਿਆਰੇ ਪਿਆਰੇ ।
ਚਮਕਣ ਵਿਚ ਅਸਮਾਨੀ ਤਾਰੇ ।
ਦਿਨ ਵੇਲੇ ਕਿਧਰੇ ਲੁਕ ਜਾਂਦੇ ।
ਰਾਤੀਂ ਆ ਫਿਰ ਟਿਮਟਿਮਾਂਦੇ ।
ਜਦ ਜ਼ਰਾ ਕੁ ਬੱਦਲ ਹੋਵਣ ।
ਉਹਨਾਂ ਪਿੱਛੇ ਮੂੰਹ ਲੁਕੋਵਣ ।
ਬੱਦਲ ਜਦ ਪਰ੍ਹਾਂ ਹੋ ਜਾਵਣ ।
ਫਿਰ ਲਗਦੇ ਝਾਤੀਆਂ ਪਾਵਣ ।
ਜੀ ਕਰੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਜਾਵਾਂ ।
ਇਹਨਾਂ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਪਾਵਾਂ ।
ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਮੈਂ ਜਾ ਸੁਣਾਇਆ ।
ਮੰਮੀ ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਸਮਝਾਇਆ ।
'ਦੁੱਧ ਪੀ ਕੇ ਵੱਡਾ ਹੋ ਜਾਵੀਂ ।
ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਪਾਵੀਂ' ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ