ਆਪਣੇ ਦੁੱਖ ਸੁਣਾਉਣੇ ਹੋਰਨਾਂ ਨੂੰ,
ਫਾਹੇ ਲਾਹ ਦੇਣੇ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਤਾਜ਼ਿਆਂ ਤੋਂ ।
ਕਦੇ ਮਿਲੀ ਏ ਖ਼ੈਰ ਨਮਾਣਿਆਂ ਨੂੰ,
ਉੱਚੇ ਮਹਿਲ ਤੇ ਬੰਦ ਦਰਵਾਜ਼ਿਆਂ ਤੋਂ ।
ਇਹਨਾਂ ਕੋਲੋਂ ਹਯਾਤੀ ਨੂੰ ਲੋੜਨਾਂ ਏਂ,
ਕਬਰਸਤਾਨ ਨੂੰ ਜਾਂਦੇ ਜਨਾਜ਼ਿਆਂ ਤੋਂ ।
ਜੰਞਾਂ ਨਾਲ ਤੇ ਰੌਣਕਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ,
ਬੰਦੇ ਲੱਭਦੇ ਘੱਟ ਜਨਾਜ਼ਿਆਂ ਤੋਂ ।
ਏਸੇ ਵਾਸਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਨਾਂ,
ਫੱਟ ਲਾਉਂਦੇ ਘੱਟ ਅੰਦਾਜ਼ਿਆਂ ਤੋਂ ।
