ਹਾਲੀ ਤੀਕ ਨਈਂ ਭੁੱਲੀਆਂ ਅੱਖਾਂ,
ਲੰਮੀ ਚੁੱਪ ਤੇ, ਖੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਅੱਖਾਂ।
ਤੌਬਾ ਤੌਬਾ ਤੌਬਾ ਤੌਬਾ,
ਜੋਬਨ, ਜ਼ੁਲਫਾਂ, ਬੁੱਲ੍ਹੀਆਂ, ਅੱਖਾਂ।
ਅੰਬਰ ਧਰਤੀ ਵੱਟੇ ਪਾਏ,
ਪਰ ਨਾ ਮੈਥੋਂ ਤੁਲੀਆਂ ਅੱਖਾਂ।
ਮੈਂ ਦੁੱਖਾਂ ਦੇ ਸਾਗਰ ਪੀਤੇ,
ਹੁਣ ਜੇ ਮੇਰੀਆਂ ਡੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਅੱਖਾਂ।
ਜੱਗ ਤੇ 'ਸਾਬਿਰ' ਬਣ ਕੇ ਰਹੀਏ,
ਰੱਖੀਏ ਖੁੱਲ੍ਹੀਆਂ-ਡੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਅੱਖਾਂ।
