ਕੰਨੀਂ ਹੱਥ ਨਾ ਲੱਗਣਾ

- (ਜ਼ਰਾ ਵੀ ਆਸ ਨਾ ਬੱਝਣੀ)

ਸੁਰੇਸ਼ ਜਿਸ ਦਿਨ ਦਾ ਕੇਦਾਰ ਬਾਬੂ ਨਾਲ ਲੜ ਕੇ ਗਿਆ ਸੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਹਰ ਵਕਤ ਚਿੰਤਾ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਵਾਪਸ ਆ ਕੇ ਕੀ ਕਰੇਗਾ, ਕੀ ਨਾ ਕਰੇਗਾ ਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪ ਕੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਏ । ਬਥੇਰਾ ਸੋਚਣ ਤੇ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਸ ਦੀ ਕੰਨੀ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲੱਗਦੀ ਪਰ ਉਹ ਸਮਝਦੇ ਸਨ ਕਿ ਚਾਹੇ ਕੁਝ ਵੀ ਕਿਉਂ ਨਾ ਹੋਵੇ ਰੁਪਇਆ ਸੁਰੇਸ਼ ਦਾ ਜ਼ਰੂਰ ਵਾਪਸ ਕਰ ਦੇਣਾ ਹੈ।

ਸ਼ੇਅਰ ਕਰੋ

📝 ਸੋਧ ਲਈ ਭੇਜੋ