ਜੇ ਕੋਈ ਗ਼ਰੀਬ ਮੁੰਡਾ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਜ਼ਰੂਰ ਚਾਂਦੀ ਦਾ ਛਿੱਤਰ ਖਾ ਕੇ ਰਾਹਿ-ਰਾਸਤ ਤੇ ਆ ਜਾਂਦਾ, ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਜੁਆਈ ਨੂੰ ਪੈਸੇ ਦੀ ਤੋਟ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਮਾਪੇ ਭੀ ਦੁਆਰਕਾ ਦਾਸ ਵਾਂਗ ਲੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਖੇਡਦੇ ਸਨ, ਸੋ ਸਾਰੀਆਂ ਕੋਸ਼ਸ਼ਾਂ ਅਕਾਰਥ ਗਈਆਂ, ਤੇ ਸੁਧਾ ਛੁੱਟੜ ਹੋ ਕੇ ਪਿਉ ਦੇ ਬੂਹੇ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ।
ਸ਼ੇਅਰ ਕਰੋ