ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀਆਂ

ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀਆਂ ਰਵਾਇਤੀ ਲੋਕ ਦੋਹੇ ਹਨ ਜੋ ਅਕਸਰ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਵਿਆਹਾਂ, ਤਿਉਹਾਰਾਂ, ਜਾਂ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਇਕੱਠਾਂ ਵਰਗੇ ਜਸ਼ਨਾਂ ਦੌਰਾਨ ਗਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਬੋਲੀਆਂ ਰਾਹੀਂ ਗੱਭਰੂਆਂ ਅਤੇ ਮੁਟਿਆਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਆਪਣੇ ਸਕੇ-ਸਬੰਧੀਆਂ ਨਾਲ ਹਾਸਾ-ਮਜ਼ਾਕ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਅਕਸਰ ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਵੱਲੋਂ ਬੋਲੀ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਬਾਕੀ ਸਾਰੇ ਬੋਲੀ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਤਾੜੀ ਵਜਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਭਾਗ ਵਿੱਚ ਪਾਠਕਾਂ ਲਈ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀਆਂ ਦਾ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਪੇਸ਼ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ।

ਧੱਫ਼ਾ ਨਹੀਉਂ ਮਾਰਦਾ,
ਮੁੱਕਾ ਨਹੀਉਂ ਮਾਰਦਾ,
ਮਾਰਦਾ ਪੰਜਾਲੀ ਵਾਲਾ ਹੱਥਾ।
ਪੰਜਾਲੀ ਟੁੱਟ ਜਾਊਗੀ,
ਮੂਰਖਾ ਵੇ ਜੱਟਾ।
ਪੰਜਾਲੀ ਟੁੱਟ ਜਾਊਗੀ …

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਮੱਕੀ ਦੀ ਰੋਟੀ ਉੱਤੇ ਅੰਬਾਂ ਦੀਆਂ ਫਾੜੀਆਂ,
ਪੈ ਗਿਆ ਮੰਦਵਾੜਾ ਰੰਨਾਂ ਮਨੋਂ ਵੇ ਵਿਸਾਰੀਆਂ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਅਸਾਂ ਤਾਂ ਮਾਹੀਆ ਦਰ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ,
ਉੱਚਾ ਚੁਬਾਰਾ ਪਾਉਣਾ।
ਵੱਖਰੇ ਹੋ ਕੇ ਮਰਜੀ ਕਰਨੀ,
ਆਪਣਾ ਹੁਕਮ ਚਲਾਉਣਾ।
ਬਈ ਰੱਖਣਾ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਮਰਜੀ,
ਪੇਕੇ ਜਾ ਕੇ ਮੜ੍ਹਕ ਨਾਲ ਆਉਣਾ।
ਬਈ ਰੱਖਣਾ ਤਾਂ…..

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਪੀ ਕੇ ਸ਼ਰਾਬ ਜੇਠ ਬੋਲਦਾ ਮੰਦਾ,
ਖ਼ਾਲੀ ਬੋਤਲਾਂ ਕੌਲਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਫੜਾਉਂਦਾ ਨੀ।
ਸਾਡੇ ਬਿਨਾਂ ਪੁੱਛੇ ਬੈਠਕ ਨੂੰ ਖੋਲ੍ਹਦਾ ਨੀ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਂਦਾ ਛੱਤੀ।
ਛੱਤੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਲੜਣ ਸ਼ਰੀਕਣਾਂ,
ਆਖਣ ਕੁੱਤੀ ਕੁੱਤੀ।
ਇੱਕ ਹਟਾਈ ਹਟ ਕੇ ਬਹਿ ਗੀ,
ਦੂਜੀ ਨੇ ਲਾਹ ਲੀ ਜੁੱਤੀ।
ਉਹ ਤੇਰਾ ਕੀ ਲੱਗਦਾ,
ਜੀਹਦੇ ਨਾਲ ਤੂੰ ਸੁੱਤੀ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਦਾ,
ਪਿੰਡ ਸੁਣੀਦਾ ਛੱਤੀ।
ਛੱਤੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਲੜਨ ਸ਼ਰੀਕਣਾਂ,
ਆਖਣ ਕੁੱਤੀ ਕੁੱਤੀ।
ਇੱਕ ਹਟਾਈ ਹਟ ਕੇ ਬਹਿਗੀ,
ਦੂਜੀ ਨੇ ਲਾਹ ਲੀ ਜੁੱਤੀ।
ਉਹ ਤੇਰਾ ਕੀ ਲੱਗਦਾ,
ਜੀਹਦੇ ਨਾਲ ਤੂੰ ਸੁੱਤੀ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਪੱਚੀਆਂ ਪਿੰਡਾਂ ਦਾ ਮੇਰਾ ਢੋਲ ਪਟਵਾਰੀ,
ਨਿੱਤ ਆਉਣਾ ਜਾਣਾ ਉਹਦਾ ਕੰਮ ਸਰਕਾਰੀ।
ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਮੰਦੜਾ ਹਾਲ ਮਾਏਂ ਮੇਰੀਏ,
ਦੱਸ ਕੀਹਦਾ ਕੱਢਾਂ ਰੁਮਾਲ ਮਾਏਂ ਮੇਰੀਏ…

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਮੈਲਾ ਕੁੜ੍ਹਤਾ ਸਾਬਣ ਥੋੜ੍ਹੀ,
ਬਹਿ ਪਟੜੇ ਤੇ ਧੋਵਾਂ।
ਪਾਸਾ ਮਾਰ ਕੇ ਲੰਘ ਗਿਆ ਕੋਲ ਦੀ,
ਛਮ-ਛਮ ਅੱਖੀਆਂ ਰੋਵਾਂ।
ਬਾਹੋਂ ਫੜ੍ਹਕੇ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗੀ,
ਕਦੋਂ ਕਰੇਂਗਾ ਮੋੜੇ।
ਵੇ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਦੇ,
ਮੌਤੋਂ ਬੁਰੇ ਵਿਛੋੜੇ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਪਾਵੇ ਪਾਵੇ ਪਾਵੇ,
ਨੀ ਤੂੰ ਹੀ ਸਾਨੂੰ ਸੋਹਣੀ ਲੱਗਦੀ,
ਹੋਰ ਮੇਚ ਨਾ ਆਵੇ।
ਮੈਂ ਜਨਮ ਜਨਮ ਵਿੱਚ ਪਾਵਾਂ ਤੈਨੂੰ,
ਨੀ ਜੇਕਰ ਮਾਲਕ ਚਾਹਵੇ,
ਆਜਾ ਨੀ ਵਟਾ ਲੈ ਦਿਲ ਨੂੰ,
ਬਹਿ ਪਿੱਪਲਾਂ ਦੀ ਛਾਵੇਂ।
ਆਜਾ ਨੀ ਵਟਾ ਲੈ ਦਿਲ ਨੂੰ...

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਕੱਢਣ ਨਾ ਜਾਣਦੀ ਕੱਤਣ ਨਾ ਜਾਣਦੀ,
ਜਾਣਦੀ ਨਾ ਕੱਪੜੇ ਸੀਣਾ।
ਨੀ ਕੱਚੀਏ ਕੁਆਰ ਗੰਢਲੇ,
ਪਾਣੀ ਤੇਰਿਆਂ ਹੱਥਾਂ ਦਾ ਪੀਣਾ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਉੱਚੀ ਖੂਹੀ ਤੇ ਮੈਂ ਪਾਣੀ ਭਰਦੀ ਆਂ,
ਗਾਗਰ ਭਰਦੀ ਆਂ, ਬਾਲਟੀ ਭਰਦੀ ਆਂ।
ਵੱਡਿਆਂ ਘਰਾਂ ਦੀ ਮੈਂ ਧੀ ਹਾਣੀਆਂ,
ਪਾਣੀ ਗੋਰਿਆਂ ਹੱਥਾਂ ਦਾ ਪੀ ਹਾਣੀਆਂ।
ਪਾਣੀ ਗੋਰਿਆਂ…

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ

ਭੇਤੀ ਚੋਰ ਦੁਪਹਿਰੇ ਲੁੱਟਦੇ,
ਪਾੜ ਲਾਉਣ ਪਿਛਵਾੜੇ।
ਗਹਿਣੇ ਗੱਟੇ ਕਦੇ ਨਾ ਲੁੱਟਦੇ,
ਲਾਹੁੰਦੇ ਕੰਨਾਂ ਦੇ ਵਾਲੇ।
ਬਿਨ ਮੁਕਲਾਈਆਂ ਦੇ,
ਪਲੰਘ ਘੁੰਗਰੂਆਂ ਵਾਲੇ।

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹੋ