ਧੰਨੁ ਸੁ ਕਾਗਦੁ ਕਲਮ ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਭਾਂਡਾ ਧੰਨੁ ਮਸੁ ॥ ਧੰਨੁ ਲੇਖਾਰੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨ ਨਾਮੁ ਲਿਖਾਇਆ ਸਚੁ ॥
ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਜਿੱਥੇ ਜਾਈਏ, ਭੈੜਾ ਹੀ ਹਾਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸਾਡਾ ਤਾਂ ਉਹ ਹਾਲ ਹੈ, ਅਖੇ ਧਨ ਭਾਗ ਗੋਬਿੰਦੀ ਦੇ ਕਟਾਸੋਂ ਸੁਕੀ ਆਈ'।
ਮਿੱਤਰੋ ! ਚੰਗੇ ਬਲਦ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਜਿੰਦ ਜਾਨ ਹਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਹੀ ਧਰਤੀ ਗਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਖੂਹ ਗਿੜਦੇ ਹਨ। 'ਧਨ ਗਾਂ ਦਾ ਜਾਇਆ ਜਿਹਨੇ ਸਾਰਾ ਜਗ ਵਸਾਇਆ।'
ਅੱਗੇ ਚਲਕੇ ਖਬਰ ਆਈ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਪਠਾਣਾਂ ਨੇ ਕਤਲ ਕਰ ਦਿਤਾ ਹੈ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਵਹੁਟੀ ਮਰ ਗਈ ਹੈ, ਅਰ ਧਨ ਲੁੱਟਿਆ ਚਲਿਆ ਹੈ। ਪਰ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੀ ਸੇਵਾ ਛੱਡ ਸਿੱਖ ਕਿੱਥੇ ਜਾਵੇ ? ਆਖ ਘੱਲਿਆ- "ਗੁਰੂ ਦਾ ਭਾਣਾ ਪ੍ਰਵਾਨ ਹੈ, ‘ਧਨ ਆਵਣ ਜਾਣ ਹੈ”।