ਅੱਜ ਕੱਲ੍ਹ ਮਾਝੇ ਮਾਲਵੇ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਸ਼ਰਾਬ ਜੰਮਣ ਘੁੱਟੀ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ।
ਬਲਦੇਵ ਦਾ ਹੁਲੀਆ ਵੇਖ ਕੇ ਸਾਰੇ ਦੰਗ ਰਹਿ ਗਏ। ਵੀਹਾਂ ਵਰ੍ਹਿਆਂ ਦਾ ਨੌਜੁਆਨ, ਅਮੀਰ ਘਰਾਣੇ ਦਾ ਜੰਮ-ਪਲ, ਖਾਣ ਹੰਢਾਣ ਦੀ ਉਮਰ ਤੇ ਇਹ ਤਿਆਗ।
ਹੈ ਤੇ ਉਹ ਮੇਰਾ ਭਰਾ ਹੀ, ਪਰ ਟੱਕਰਿਆ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਜੰਮ ਦਾ ਰੂਪ ਹੋ ਕੇ ਹੈ। ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਦਾ ਹੱਥ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।
ਜਦੋਂ ਦਾ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਬਣਿਆ ਹੈ, ਕਈਆਂ ਦੇ ਜੰਗਾਲੀ ਜੰਦਰੇ ਖੁੱਲ੍ਹ ਗਏ ਹਨ।
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਖਾਣਾ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਜਾਂਞੀ ਜੰਗਲ ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਵਿਹਲੇ ਹੋ ਆ ਇਕੱਠੇ ਹੋਏ ਤੇ ਖਾਣ ਪੀਣ ਲੱਗ ਪਏ।
ਦੇਖ ਕੇ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਵਸੋਂ 'ਚ, ਇਉਂ ਜੰਗਲ ਦਾ ਰਾਜ, ਕੰਬ ਗਿਆ ਹੈ ਸਿਰ ਤੋਂ ਪੈਰਾਂ ਤੀਕ, ਮਾਨੁਖੀ ਸਮਾਜ।
ਕੱਲ੍ਹ ਮੁਹੱਰਮ ਹੈ। ਅਸਾਂ ਆਪਣੇ ਬਾਲ ਦਾ ਜੋੜ ਭਰਨਾ ਹੈ।
ਸੰਸਾਰੀਆਂ ਤੇ ਭਗਤਾਂ ਦਾ ਜੋੜ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦਾ।
ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਰਾਜਸੀ ਪ੍ਰਬੰਧ ਵਿੱਚ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਜੋੜ ਤੋੜ ਹੁੰਦੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।
ਮਨਮੋਹਨ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਪਰ ਜਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇੱਕ ਸੁੱਤਾ ਹੋਇਆ ਇਨਸਾਨ ਸੁਫ਼ਨੇ ਵਿਚ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਆਹ ! ਪੂਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਲਈ ਇਕ ਅਨਭੋਲ ਲੜਕੀ ਦਾ ਜੋੜ ਮਨਮੋਹਨ ਨਾਲ ਜੋੜ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ! ਉਸ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਦਾ ਚੱਕਰ ਉਸ ਨੂੰ ਕਿਹੜੇ ਗੇੜ ਵਿੱਚ ਪਾ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਇਸ ਨੂੰ ਕੌਣ ਸਮਝ ਸਕਦਾ ਹੈ ?
ਪਹਿਲੇ ਮੈਂ ਓਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਰੋਟੀ ਵੇਲੋ ਤੂੰ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਬੈਠੇਗੀ । ਪਰ ਤੇਰੀ ਬੀਬੀ ਤੇ ਬਾਉ ਜੀ ਨੇ ਮੁਨਾਸਬ ਨਾ ਸਮਝਿਆ । ਮੈਂ ਹੋਰ ਨਾ ਪਾਇਆ।
ਆਪਣੇ ਭਾਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਜ਼ੋਰ ਇਸ ਗੱਲ ਤੇ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਨੂੰ ਖਤਰੇ ਲਈ ਤਿਆਰੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।