ਤਾਂ ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਨਾਲ ਲੈ ਚਲੋ । ਫੇਰ ਉਹ ਬਾਲਾਂ ਵਾਲੀ ਅੜੀ। ਮੈਂ ਚਲਣ ਨੂੰ ਇਨਕਾਰ ਕੀਤਾ ਏ। ਪਰ, ਡੁੱਬੀ ਤਾਂ ਜੇ ਸਾਹ ਨਾ ਆਇਆ। ਆਪਣੇ ਜੋਗਾ ਕਰਾਇਆ ਤੇ ਕੁਝ ਤੇਰੇ ਮਹੀਨੇ ਕੁ ਦੇ ਗੁਜ਼ਾਰੇ ਜੋਗੇ ਪੈਸੇ ਪੂਰੇ ਕਰਨ ਲਈ ਹੀ ਤਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਵੇਚਨ ਲੱਗਾ ਹਾਂ।
ਹੇ ਨਸ਼ੇ ਵਿਚ ਖੀਵੇ ਲੋਕੋ ! ਹੋਸ਼ ਕਰੋ, ਸੰਭਲੋ । ਹਾਲੇ ਵੀ ਡੁੱਲ੍ਹੇ ਬੇਰਾਂ ਦਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਵਿਗੜਿਆ ।
ਡੂੰਘੀ ਨਦੀ ਤੇ ਤੁਲਾ ਪੁਰਾਣਾ, ਤਰਸਾਂ ਕਿਹੜੇ ਚੱਜ ਓ ਯਾਰ।
ਸਰਦਾਰ-ਹੋਛੇ ਹਰਨਾਮੇ ਨੂੰ ਕੀ ਆਖਣਾ ਹੈ, ਡੂੰਮਣੀ ਦੀ ਨੱਥ ਕਦੀ ਨੱਕ ਕਦੀ ਹੱਥ। ਉਸ ਨੇ ਵਿਖਾਲਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਜ਼ ਥੋੜਾ ਆਉਣਾ ਹੈ।
ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਹੋਛਿਆਂ, ਨਿਤਾਣਿਆਂ ਦਾ ਆਸਰਾ ਫੜਦੇ ਹੋ ! ਭਾਈ ਸਾਹਿਬ 'ਡੂੰਮ ਨਾ ਬੇਲੀ, ਕਿੰਗ ਨਾ ਹਥਿਆਰ । ਕਿਸੇ ਤਕੜੇ ਨੂੰ ਬਾਂਹ ਫੜਾਉ। ਫਿਰ ਵੇਖੋ ਕੀ ਬਣਦਾ ਹੈ।
ਪੰਚ:-ਸਰਦਾਰ ਜੀ ! ਡੱਡੇ ਸ਼ਾਹ ਦੀ ਖੱਟੀ ਵੀ ਡਾਢੀ ਉਜੜੀ ਹੈ, ਅਖੇ ਡੂੰਮਾਂ ਦਾ ਖੱਟਿਆ ਕੁੱਤੇ ਗਏ ਗਵਾ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਬਣੀ ਪਈ ਹੈ।
ਹਰ ਦੂ ਲਾਹਨਤ । ਸਾਡੇ ਲਈ ਸਭੇ ਹੀ ਇਕੋ ਜਿਹੇ ਨਿਕਲੇ । ਡੇਢ ਕਸੀਰਾ ਨੇਂਦਰਾ ਤੇ ਠਲ੍ਹਿਓਂ ਗਾਨੀ ਆਈ'।
ਨਿਹਾਲੀ- ਜਾਨਕੀ ! ਤੇਰੀ ਵੀ ਤਾਂ ‘ਡੇਢ ਪਾ ਖਿਚੜੀ, ਚੁਬਾਰੇ ਰਸੋਈ ਵਾਲੀ ਹੀ ਗੱਲ ਹੈ । ਤੂੰ ਕਿਹੜਾ ਆਪਣੀ ਹੈਸੀਅਤ ਵੇਖ ਕੇ ਕਰਦੀ ਏਂ ?
ਪੰਚ- ਓਏ ਮੂਰਖਾ ! ਤੇਰਾ ਇਹ ਦਿਖਲਾਵੇ ਵਾਲਾ ਸੁਭਾ ਨਾ ਗਿਆ। ਅਖੇ 'ਡੇਢ ਬਕੈਣ, ਮੀਆਂ ਧਰੇਕਾਂ ਦੀ ਛਾਵੇਂ"। ਇਹ ਹੋਛਾਪਨ ਛੱਡ ਦੇ ।
ਕਰਮਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਦੋਸ਼ ਦਿਆਂ । ਹੋਰ ਕੀ ਕਰਾਂ । ਆਪ ਫਾਥਾ ਕਸਾਈਆਂ ਦੇ ਵੱਸ । ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਤਾ ਕਿ 'ਡੈਣ ਦੇ ਕੁੱਛੜ ਮੁੰਡਾ ਹੁਣ ਵੀ ਹੈ ਨਹੀਂ।
ਮੁੰਡਾ ਵੇਖੋ ਚਿੱਬੜ ਜਿਹਾ ਤੇ ਕੁੜੀ ਵੇਖੋ ਪਰੀ ਜਿਹੀ। ਪਰ ਕੁੜੀ ਖੁਸ਼ ਹੈ। ਆਖਦੀ ਹੈ, ‘ਡੋਰੇ ਤੋਂ ਕੀ ਲੈਣਾ ਹੈ, ਆਟਾ ਬਹੁਤਾ ਦੇਖ ਲੈ । ਪੱਲੇ ਧਨ ਤਾਂ ਹੈ ਸੂ ਨਾ ।
ਮਾਸਟਰ,ਜੀ ਇਸ ਗੱਲ ਦੇ ਹਾਮੀ ਤਾਂ ਨਹੀਂ' ਪਈ 'ਡੰਡਾ ਪੀਰ ਹੈ ਵਿਗੜਿਆਂ ਤਿਗੜਿਆਂ ਦਾ ਪਰ ਜਦ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਮਾੜੀ ਗੱਲ ਕਰਦਿਆਂ ਵੇਖਣ, ਤਦ ਉਸ ਵਲ ਘੂਰ ਕੇ ਜ਼ਰੂਰ ਤੱਕਦੇ ਹਨ ।