ਪੰਜਾਬੀ ਮੁਹਾਵਰੇ

ਜਦੋਂ ਕੇਦਾਰ ਬਾਬੂ ਨੇ ਸੁਰੇਸ਼ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਲੜਕੀ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਆਉਂਦਿਆਂ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਬੜੀ ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਪੁੱਛਿਆ, “ਮਹਿੰਦਰ (ਜਵਾਈ) ਕਿੱਥੇ ਹੈ ?” ਤਾਂ ਸੁਰੇਸ਼ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਮਹਿੰਦਰ ਤਾਂ ਆ ਨਹੀਂ ਸਕਿਆ ।" ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਕੇਦਾਰ ਬਾਬੂ ਦੀਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ਅੱਗੇ ਹਨੇਰਾ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਕੁਝ ਦੇਰ ਤੱਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਲ ਸ਼ੱਕ ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਨਾਲ ਵੇਖਦਾ ਰਿਹਾ।

ਉਹ ਮਾਮਲੇ ਬਾਰੇ ਜਾਣਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਅੱਖੀਉਂ ਉਹਲੇ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।

ਮੈਂ ਆਪਦਾ ਬੜਾ ਧੰਨਵਾਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਗੱਲ ਮੰਨਦੇ ਹੋ। ਮੇਰਾ ਵੀ ਕਿਸੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਡਿੱਗ ਜਾਣ ਦਾ ਇਹ ਪਹਿਲਾ ਤਜਰਬਾ ਹੈ। ਕੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਗਿਆਨ ਹੈ ਕਿ ਮੇਰਾ ਘਾਉ ਵੀ ਬੜਾ ਡੂੰਘਾ ਹੈ ?

ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਜਗਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਇੱਕ ਅਜੇਹੀ ਭਿਆਨਕ ਖਬਰ ਸੁਣਾਈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਸੁਣ ਕੇ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਚਿਣਗਾਂ ਫੁੱਟਣ ਲੱਗੀਆਂ।

ਮਾਵਾਂ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਵਸਾ ਕੇ ਰੱਖਦੀਆਂ ਹਨ।

ਜਦੋਂ ਉਹ ਘਰ ਪੁੱਜਾ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਘਰ ਦੀ ਹਾਲਤ ਦੇਖੀ। ਸਾਰਾ ਘਰ ਉੱਜੜਿਆ ਪਿਆ ਸੀ। ਇਹ ਵੇਖ ਕੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਲਾਲੀ ਉੱਤਰ ਆਈ।

ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਮਾੜੀ ਕਰਤੂਤ ਸੁਣ ਕੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਲਹੂ ਉੱਤਰ ਆਇਆ ਤੇ ਕਿਰਪਾਨ ਚੁੱਕ ਕੇ ਉਸ ਨੂੰ ਲੱਭਣ ਲਈ ਦੌੜਿਆ।

ਅਚਲਾ ਜਦੋਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਜਾਣ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਉਸ ਨੇ ਤਾਇਆ ਜੀ ਦੇ ਪੈਰ ਫੜੇ ਹੀ ਸਨ ਕਿ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕਿਹਾ, 'ਪੁੱਤ੍ਰੀ, ਰੱਤੀ ਪੈਰ ਫੜ ਲੈਣ ਨਾਲ ਤੇ ਮੀਲ ਦੋ ਮੀਲ ਦੂਰ ਚਲੇ ਜਾਣ ਨਾਲ ਮੇਲ ਗੇਲ ਮੁੱਕਿਆ ਨਾ ਸਮਝੀਂ। ਤਾਇਆ ਜੀ ਦੀ ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣਕੇ ਅਚਲਾ ਦੀਆਂ ਅੱਖੀਆਂ ਵਿੱਚ ਪਾਣੀ ਆ ਗਿਆ।

ਪ੍ਰਭਾ ਜਿਹੋ ਜਿਹਾ ਪਤੀ ਚਾਹੁੰਦੀ, ਆਸ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ, ਜਿਹੜੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਪਰਵਾਨ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ, ਹੋ ਸਕਦੀ ਸੀ। ਪਰ ਉਸਨੇ ਘਰੋਂ ਭੱਜਕੇ ਬਦਨਾਮੀ ਖੱਟ ਲਈ।

ਆਪਣੇ ਦਸਵੀਂ ਦੇ ਪੇਪਰਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਮਮਤਾ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਸਿਲੇਬਸ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਛਾਣ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਮੈਰਿਟ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ।

ਕੱਲ੍ਹ ਉਹ ਭੁੱਖਾ ਮਰਦਾ ਸੀ, ਅੱਜ ਚਾਰ ਪੈਸੇ ਹੋ ਗਏ ਹਨ ਤੇ ਉਸ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਚਰਬੀ ਆ ਗਈ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕੁਝ ਸਮਝਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ।

ਉਹ ਵੀ ਸਮਾਂ ਸੀ, ਪਲਕ ਨਾ ਝੱਲਦਾ ਸੈਂ ਵੇ ਤੂੰ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਵਟਾਈਆਂ ਨੂੰ। ਹੱਸ ਹੱਸ ਕੇ ਵੱਢੀਆਂ ਤਾਰਦਾ ਮੈਂ, ਮੇਰੇ ਨੈਣਾਂ ਦੇ ਸ਼ੇਖ ਸਿਪਾਹੀਆਂ ਨੂੰ।