ਪਾਟੋ ਧਾੜ ਅੰਦਰ ਅਸੀਂ ਖਿਝ ਰਹੇ ਸਾਂ, ਤਾਕਤ ਭੁਰਦੀ ਸੀ ਲੱਡੂਆਂ ਦੇ ਬੂਰ ਬਣ ਕੇ । ਜ਼ਾਤ, ਪਾਤ ਅਤੇ ਛੂਤ ਛਾਤ ਅੰਦਰ, ਗ਼ੈਰਤ ਗਈ ਸੀ ਉੱਡ ਕਾਵੂਰ ਬਣ ਕੇ।
ਪਰਮਾਤਮਾ ਤੁਹਾਡਾ ਬੂਟਾ ਲਾਵੇ ਤੇ ਜੜ੍ਹ ਕਾਇਮ ਕਰੇ, ਅਸੀਂ ਤੇ ਦਿਨ ਰਾਤ ਇਹ ਬੇਨਤੀਆਂ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਤੇਰੀ ਗੋਦ ਹਰੀ ਹੋਵੇ।
ਜਿਹੜੀ ਅੰਮਾ ਦੇ ਬੂਹੇ ਤੇ ਚਿਖਾ ਬਲਦ, ਬੁਰਕੀ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਸੰਘ ਲੰਘਾ ਲਏਗੀ ? ਜਿਹੜੇ ਵੀਰ ਦੀ ਭੈਣ ਮੁਟਿਆਰ ਵਿਧਵਾ, ਭਾਬੀ ਸੂਹੇ ਸਾਰੇ ਕੀਕਰ ਲਾ ਲਵੇਗੀ ?
ਇੱਕ ਕੋਲੋਂ ਨਿਰਾਸ ਹੋ ਕੇ ਦੂਜੇ ਕੋਲ ਤੇ ਦੂਜੇ ਕੋਲੋਂ ਤੀਜੇ ਕੋਲ, ਏਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਰੇ ਸ਼ਾਹੂਕਾਰਾਂ ਦੇ ਬੂਹੇ ਠੋਕਰੇ ਪਰ ਕਿਧਰੇ ਜਵਾਂ ਦੀ ਪੜੋਪੀ ਬੀ ਨਾ ਮਿਲੀ।
ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਲਾਇਤ ਦਾ ਪਾਣੀ ਪੀਤਾ ਏ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਹੀ ਨਾ ਲਓ। ਸਾਡੀ ਤੇ ਕਿਸੇ ਗੱਲ ਨੂੰ ਪਸਿੰਦ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਬੱਸ ਮੇਮਾਂ ਹੀ ਟੱਕਰਦੀਆਂ ਜੇ। ਜਦ ਤਕ ਪੈਸਾ ਪੱਲੇ ਹੋਇਆ, ਬੁੱਲੇ ਲੁੱਟੇ, ਫੇਰ ਤੂੰ ਕੌਣ ਤੇ ਮੈਂ ਕੌਣ ?
ਸਾਡੇ ਦੇਸ ਵਿੱਚ ਇਹ ਬੁਰੀ ਵਾ ਵਗੀ ਹੋਈ ਏ, ਕਿ ਸੱਸਾਂ ਨਿਨਾਣਾਂ ਆਪਣੀਆਂ ਨੂੰਹਾਂ ਭਰਜਾਈਆਂ ਨੂੰ ਸਤਾਣਾ ਤੇ ਤੰਗ ਕਰਨਾ ਆਪਣਾ ਫਰਜ਼ ਸਮਝਦੀਆਂ ਹਨ।
ਸ਼ਾਹ-(ਮੈਂ ਰਕਮ ਵੱਧ ਨਹੀਂ ਲਿਖਾਂਗਾ) ਜੋ ਜ਼ਬਾਨ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਏ, ਓਸ ਤੋਂ ਹੇਰ ਫੇਰ ਸਾਡੇ ਲਈ ਬੁਰੀ ਵਸਤ ਏ। ਲੈ ਫੜ, ਲਾ ਅੰਗੂਠਾ।
ਵਿਚਾਰੀ ਨੂੰ ਵਿਆਹਿਆਂ ਵਰ੍ਹਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ। ਜਦੋਂ ਬੁਰਾ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ, ਸਾਰਾ ਪਿੰਡ ਰੋਣ ਲੱਗ ਪਿਆ।
ਇਹ ਕਹਿੰਦੀ ਤੇ ਸੱਚ ਹੈ, ‘ਮੂਰਖ ਗੰਢ ਪਵੇ ਮੂੰਹ ' ਮਾਰ', ਸ਼ਾਮਾਂ ਸਿੱਧਾ ਤੇ ਤਾਂ ਹੀ ਹੋਊ ਜੇ ਉਹਦਾ ਬੁਥਾੜ ਸੇਕਿਆ ਜਾਏ।
ਅਮ੍ਰੀਕਾ ਨੇ ਆਪਣੇ ਖੁਸ਼ਾਮਦੀ ਮੁਲਕਾਂ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਕੋਰੀਆ ਨੂੰ ਕੁਰਬਲਾ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ—ਚੀਨ ਨੂੰ ਮੁਤਹਿੱਦਾ ਕੌਂਸਲ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਨਹੀਂ ਬਣਨ ਦਿੱਤਾ, ਹੁਣ ਕਿਉਂ ਆਸ ਰੱਖੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਕਿ ਚੀਨੀ ਸਰਕਾਰ ਉਹਦਾ ਬੁੱਤਾ ਸਾਰੇ ?
ਜਿਸ ਦਿਨ ਦਾ ਸੁਰੇਸ਼ ਲੜ ਕੇ ਗਿਆ ਸੀ, ਕੇਦਾਰ ਬਾਬੂ ਦਾ ਮਨ ਬੁਝਿਆ ਬੁਝਿਆ ਸੀ । ਉਹ ਵਾਪਸ ਆ ਕੇ ਕੀ ਕਰੇਗਾ, ਕੀ ਨਾ ਕਰੇਗਾ ਇਕ ਤਾਂ ਇਹ ਚਿੰਤਾ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਏਸ ਬਾਰੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਪ ਕੀ ਕਰਨਾ ਏ, ਇਹ ਫਿਕਰ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨਿਢਾਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਇਹ ਸਹੁਰਾ ਮੋਚੀ ਉਲਟ ਗੱਲ ਕਰੂ । ਊਂ ਆਖਣ ਨੂੰ ਖਬਾਰ (ਅਖਬਾਰ) ਪੜ੍ਹਦਾ ਏ, ਪਰ ਇਉਂ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਜਰਮਨ ਦੇ ਉੱਡਦੇ ਬੰਬਾਂ ਨੇ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਬੁਘਦੂ-ਬੁਲਾ ਦਿੱਤਾ ਏ।