ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਜਿੱਥੇ ਲੇਖ ਸੰਜੋਗ ਹੋਣਗੇ, ਵਿਆਹ ਹੋ ਜਾਏਗਾ ; ਕੁਆਰਾ ਤੇ ਕੋਈ ਰਿਹਾ ਨਹੀਂ ਕਦੀ !
ਉਸ ਵਿਚਾਰੇ ਵਿਚ ਜੋ ਚੋਜ ਹੈ, ਸਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸ ਦੇ ਲੇਖ ਲੜ ਗਏ ਹਨ ਤੇ ਉਹੋ ਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਚੰਗਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਸ਼ਾਹ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਮੇਰੀ ਸਲਾਹ ਏ ਅਗਲਾ ਪਿਛਲਾ ਨਾਵਾਂ ਸਾਰਾ ਇਕੱਠਾ ਕਰ ਛੱਡੀਏ, ਤਾਂ ਜੋ ਅੱਗੋਂ ਲੇਖਾ ਸਿੱਧਾ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਬੇ-ਸਮਝ ਜੱਟ ਇਸ ਹੇਰ ਫੇਰ ਨੂੰ ਨਾ ਸਮਝਿਆ।
ਅਗਲਾ ਜਹਾਨ ਆਊ ਤੇ ਵੇਖੀ ਜਾਊ, ਮੈਨੂੰ ਏਥੋਂ ਦਾ ਲੇਖਾ ਤੇ ਨਬੇੜਨ ਦਿਉ, ਹਾਲ ਦੀ ਘੜੀ। ਮੈਂ ਤੇ ਅਨੰਤੇ ਤੋਂ ਆਪਣਾ ਇਕ ਇਕ ਬਦਲਾ ਗਿਣ ਕੇ ਲਵਾਂਗਾ ਤੇ ਹੁਣੇ।
ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਦੁਕਾਨ ਤੇ ਕਦੇ ਲੇਖਾ ਨਹੀਂ ਪਾਉਣਾ, ਇਹ ਸਦਾ ਹੀ ਘਾਟੇਵੰਦ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਕੀ ਲੇਖੇ ਲੈ ਬੈਠੀ ਏਂ ਦਾਦੀ ? ਕੋਈ ਹੋਰ ਗੱਲ ਕਰ? ਇਹਨਾਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਭੁਲਾ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਹੀ ਲਾਭ ਏ।
ਐਵੇਂ ਉਸ ਦਾ ਲੇਡਾ ਫੁੱਲਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਵਿੱਚੋਂ ਤਨਖਾਹ ਸਾਰੀ ਸੌ ਰੁਪਈਏ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਵਿੰਗਾ ਜਾਂਦਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਰਿਹਾ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ, ਤੇ ਮੈਂ ਸੱਚੀ ਸੱਚੀ ਮੂੰਹੋਂ ਕੱਢ ਦੇਂਦਾ ਆਂ, ਦਿਲ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਕਦੇ ਰੱਖੀ। ਕਈ ਬੰਦੇ ਉਤੋਂ ਲੇਲੇ ਪੇਪੇ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਨੇ ਤੇ ਵਿੱਚੋਂ ਘੋਰ ਘਾਤੀ ਹੁੰਦੇ ਨੇ। ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਨਾ ਏ, ਮੈਂ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਨਹੀਂ।
ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੀ ਲੈ ਉੱਠ ਪਈ ਹੈ : ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ : ਮੈਂ ਵਿਆਹ ਕਰਾਉਣਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਬੁੱਢੀ ਉਮਰੇ ਇਹ ਭੂਤ ਸਵਾਰ ਆਣ ਹੋਇਆ ਸੂ।
ਕਰਤਾਰੇ ਨੂੰ ਸਾਕ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਤਜਰਬਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਅਜੇਹੇ ਮੁਆਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਹਾਲੇ ਮੁੰਡਾ ਈ ਸੀ। ਉਸ ਦੇ ਮਾਮੇ ਨੇ ਉਸ ਤੋਂ ਚੋਰੀ ਰੁਪਈਏ ਲੈਣੇ ਕਰ ਲਏ ਸਨ। ਕਰਤਾਰੇ ਦੇ ਨਾਂਹ ਨੁੱਕਰ ਕਰਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਉਸ ਦੇ ਮਾਮੇ ਨੇ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਹੱਥ ਰੁਪਈਆ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।
ਪਰ ਬਖ਼ਸ਼ੀ ਜੀ, ਉਹ ਤੇ ਬੜੀ ਸਮਝਦਾਰ ਕੁੜੀ ਹੈ। ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਮੇਰੀ ਕਿਸੇ ਐਸੀ ਹਰਕਤ ਤੋਂ ਖਿਝ ਉਹ ਨਾਰਾਜ਼ ਹੀ ਹੋਵੇ—ਉਲਟੇ ਲੈਣੇ ਦੇ ਦੇਣੇ ਪੈ ਜਾਣ।
ਜਿਹੜਾ ਘਰ ਪਾਟ ਜਾਏ, ਉਸਨੂੰ ਤੇ ਸ਼ਰੀਕ ਦਿਨਾਂ ਵਿੱਚ ਲੈ ਦੇ ਛੱਡਦੇ ਹਨ। ਏਕੇ ਤੋਂ ਹੀ ਸਾਰੇ ਡਰਦੇ ਹਨ।