ਉਸ ਦੇ ਸੁਭਾ ਵਿਚ ਸਥਿਰਤਾ ਨਹੀਂ, ਜੇ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਤਾਂ ਵੀ ਬਿਲਕੁਲ ਝੁਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਜੇ ਮੂੰਹ ਫੇਰ ਲਵੇ ਤੇ ਮੁੜ ਕੇ ਅੱਖ ਭਰ ਕੇ ਵੇਖਦਾ ਤੀਕ ਨਹੀਂ।
ਸੱਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰ ਵਿਚੋਂ ਨੂੰਹ-ਪੁੱਤ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਦੇਣ ਲੱਗਿਆਂ ਪੀੜ ਪੈਂਦੀ ਏ। ਅੰਤ ਸ਼ਰੀਕਾਂ ਕੋਲੋਂ ਮੂੰਹ ਭਨਾ ਕੇ ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ ਦੋ ਚਾਰ ਪੁਰਾਣੇ ਖੋਰੇ ਭਾਂਡੇ ਤੇ ਕੁਝ ਲੀਰਾਂ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਮੁੜ ਗਿਆ ਮਰਦਾਨਾ ਫਿਰ ਨਾਲ ਗੁੱਸੇ, ਲਾਲ ਸੁਟ ਕੇ ਮੂੰਹ ਭਵਾ ਬੈਠਾ।
ਉਸ ਨੂੰ ਕੋਰਾ ਜੁਆਬ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ; ਰੋਜ਼ ਮੂੰਹ ਮੱਥੇ ਲੱਗਣ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ ਹੈ ਤੇ ਹੈ ਵੀ ਸ਼ਰੀਫ ਤੇ ਕੰਮ ਆਉਣ ਵਾਲਾ।
ਤੇਰੇ ਵਰਗਿਆਂ ਨਾਲ ਸਾਡਾ ਗੁਜ਼ਾਰਾ ਨਹੀਂ ਚਲਣਾ। ਹਾਸਾ ਮਖੌਲ ਤੇ ਬਣਿਆ ਹੀ ਹੋਇਆ ਹੈ ਪਰ ਤੂੰ ਜ਼ਰਾ ਮਖੌਲ ਕਰਨ ਤੇ ਮੂੰਹ ਮਰੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ । ਇਹ ਠੀਕ ਨਹੀਂ।
ਜਿਹੜਾ ਗ਼ਰੀਬ ਬਿਨਾਂ ਸੋਚੇ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਮੁਕਾਮ ਤੇ ਪੁੱਜਦਾ ਹੈ, ਅਮੀਰੀ ਆਪਣੀ ਰੰਗਤ ਨਾਲ ਉਸ ਨੂੰ ਭੀ ਆਪਣੇ ਵਰਗਾ ਬਣਾ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਇਉਂ ਮੂੰਹ ਮੁਲਾਹਜ਼ਾ ਹੋਣ ਕਰ ਕੇ ਅਗਲਾ ਨਾਂਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਸਹਿਜੇ ਕੰਮ ਕਰਨੋਂ।
ਮੂੰਹ ਮੂੰਹ ਛਿੱਤਰ ਖਾ ਕੇ ਕੰਮੀ; ਬਹੂੰ ਰੁਨਾਂ ਦੁੱਖ ਪਾਇਆ।
ਇਹ ਬਾਲਟੀ ਮੂੰਹ ਮੂੰਹ ਭਰੀ ਹੋਈ ਹੈ।
ਹਰਪ੍ਰੀਤ ਤਾਂ ਜ਼ਰਾ ਜਿੰਨੀ ਗੱਲ 'ਤੇ ਮੂੰਹ ਮੋਟਾ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈ।
ਡਾਕਟਰ ਜਦ ਉੱਠ ਕੇ ਤੁਰਨ ਲੱਗਾ, ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਉਸ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ—ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਦੇ ਟੈਮਪੇਸ ਦੇ ਹਾਲ ਵਿੱਚ ਪੁਚਾਣਾ ਸੀ-ਘਰ ਪਹੁੰਚਾਣ ਤੋਂ ਵੀ ਮੂੰਹ ਮੋੜੀ ਖੜੀਆਂ ਸਨ।
ਇਹ ਸਾਰੀਆਂ ਮੂੰਹ ਰੱਖਣੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਹੀ ਨੇਂ । ਉਹ ਕੁੰਦਨ ਲਾਲ ਨੂੰ ਵਪਾਰ ਵਿੱਚ ਲਾ ਲੈਣਗੇ ਪਰ ਸੁਖ ਨਾਲ ਅੱਗੇ ਕੁੰਦਨ ਲਾਲ ਕਿਹੜਾ ਨਾਕਾਰਾ ਬੈਠਾ ਏ।
ਜਾਦੂਗਰ ਦਾ ਖੇਡਾ ਦੇਖ ਕੇ ਬੱਚੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਉਂਗਲੀ ਪਾ ਰਹੇ ਸਨ।